چکیده:
بخش قابل ملاحظهای از فرهنگ و معارف بشری در فرایند سفرهای علمی-سیاحتی شکل میگیرد.نوشته حاضر گزارش سفری است در مدت اقامت خود در هند و دیدارهای علمی با اشخاص مختلف از جمله دکتر نجفی رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در هند و دکتر خواجه پیری(مسئول مرکز نور)و آشنایی با فعالیتهای رایزنی جمهوری اسلامی داشته،که آن را مکتوب نموده است.ایشان بر این نکته اهتمام دارد که سرزمین تاریخی هند وامدار تمدن بزرگ اسلامی است.
A considerable portion of human knowledge is formed in the process of field and tourist trips. The present writing is a travel report written by the writer during his stay in India and his scholarly meetings with a variety of people including Dr. Najafī (Cultural Counselor of the Islamic Republic of Iran) and Dr. Khājeh Pīrī (Director of Noor Center). He asserts that the historical land of India is indebted to the great Islamic civilization.
خلاصه ماشینی:
با این نگاه است که روز 41 بهمن 88 همراه تنی چند از دوستان اعضای هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی به سمت هند پرواز کردیم.
دکتر خواجه پیری،به درخواست ما گوشههایی از فعالیتهای خود را چنین توضیح داد:استاد عطاردی قبل از استقلال هند به توصیه علامه امینی، مؤلف الغدیر به این کشور آمده بود.
میرزای شیرازی و میرزا حسین نوری نیز که در زمان حیات خود تصمیم گرفته بودند کتابخانه تخصصی مشتمل بر کتابهایی در تأکید شیعه پایهگذاری کنند،این کتابخانه را با اجرای مفتی محمد قلی،پدر علامه میر حامد حسین که ریشه نیشابوری دارند در هند به وجود آوردند.
دکتر خواجه پیری از اطهر عباس رضوی،نویسنده کتاب تاریخ تشیع در هند نیز یاد میکند و میگوید:ایشان مدتی به کمونیسم گرایش یافته بود و در دانشگاه کانادا تدریس داشت،ولی پس از مدتی این تفکر برگشت،به مشهد سفر نمود و در آنجا در هتلی درگذشت و در حرم مطهر رضوی به خاک سپرده شد.
ایشان از شریف باقر قرشی،مؤلف کتاب امام صادق نیز یاد میکند که برای معالجه خود به دهلی سفر کرده بود و دکتر خواجه پیری به تجلیل از ایشان کتابهای احیا کرده خود را به او هدیه میدهد،ولی ایشان به دلایلی نمیتواند کتابها را با خود ببرد و بسیار اندوهگین شده،یادآور میشود او با آن حال مدام به کتاب میاندیشد و نقل میکرد از محمدجواد مغنیه پرسیدم:اگر شما اجازه داشته باشی چیزی همراه خود به قبر ببری آن چیز چه خواهد بود؟گفت:قلم و کاغذ!