خلاصه ماشینی:
"هزار و یک شب صنیع الملک؛پلی بین شرق و غرب تاریخ نقاشی ایرانی،درواقع تاریخ تصویرسازی متون ادبی است؛به شکلی که تا اواخر دورهء قاجار و دوران تأثیرگذاری هنر و فرهنگ اروپایی بر هنر و فرهنگ ایران،هرگز با یک اثر نقاشی به معنای صرف مواجه نیستیم همیشه نقاشی،محفوظ در میان صفحات کتب ادبی و در دست حامیان درباری بوده است.
وقتی به ایران بازگشت حدود دو سال از به تخت نشستن ناصر الدین شاه میگذشت و شاه او را به عنوان نقاشباشی دربار برگزید در این دوران او علاوه بر نقاشی پردههای چهرهنگاری رنگ روغن،آثار آبرنگی و آثار چاپی فراوان،دو پروژهء بزرگ را عهدهدار بود.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول(1):روزشمار زندگی صنیع الملک به دستور بهمن میرزا-فرزند عباس میرزا نایب السلطنه،برادر محمد شاه و حاکم خراسان-در سال(9521 ق1781/ م)کتاب هزار و یک شب را از نسخهء عربی بولاق مصر به فارسی برگرداندند.
او نتوانست تصمیم خود را عملی کند،ولی جانشین او- ناصر الدین شاه-به پاس شاگردی استاد قدیم-عبد اللطیف طسوجی-و یاد قصههای دوران کودکی، دستور داد نسخهء خطی مصوری از کتاب هزار و یک شب به مباشرت«حسینعلی خان معیر الممالک»- رئیس خزانهء شاهی و رئیس مجمع الصنایع-در محل مجمع الصنایع8تهیه شود(جدول شمارهء 1).
سخن آخر آنچه در مرور تصاویر نسخهء هزار و یک شب صنیع الملک جلب نظر میکند،اصل ایرانی بودن، استقلال فکر و اندیشهء این نقاش فرنگ رفته است.
(41)-همانگونه که اشاره شد،سنت«پیکرنگاری درباری»از طریق مهر علی اصفهانی-استاد صنیع الملک به او منتقل شده است و از طرف دیگر احتمالا صنیع الملک به واسطهء حضور در دربار ناصری،به نگارهها و نسخ محفوظ در کاخ نیز دسترسی داشته و سنت نگارگری ایرانی را از این راه نیز جذب کرده است."