چکیده:
این مطالعه با هدف برآورد تمایل به پرداخت بازدیدکنندگان مجموعه تاریخی پاسارگاد با استفاده از روش ارزش¬گذاری مشروط(CVM) و شناخت عوامل موثر بر آن صورت گرفت. برای این منظور اطلاعات مورد نیاز از طریق تکیمل پرسشنامه در میان شهروندان اصفهان، شیراز و مرودشت جمع¬آوری گردید. این اطلاعات شامل اطلاعات اقتصادی- اجتماعی بازدیدکنندگان، تمایل به پرداخت آنها و اطلاعات مورد استفاده در تابع تمایل به پرداخت بود. عوامل مورد استفاده در تخمین تابع تمایل به پرداخت شامل جنس، تحصیلات، شغل و سن پاسخ¬دهندگان، درآمد، بعد خانوار، تمایلات زیست¬محیطی، فاصله و متغیر بیانگر تورش نقطه شروع بود.
با توجه به داده¬های به دست آمده برای تمایل به پرداخت افراد که به صورت مقادیردامنه¬ای، شامل سطوح صفر، 50-20، 100-50، 150-100، 200-150 و300-200 هزار ریال بود از روشهای پروبیت رتبه¬ای و توبیت استفاده گردید. بر اساس یافته¬ها، متوسط تمایل به پرداخت برابر با 114530 ریال به ازای هر خانوار به دست آمد.
از میان عوامل یاد شده اثر جنس، بعد خانوار، فاصله و درآمد بر تمایل به پرداخت افراد حایز اهمیت آماری بود. در مورد متغیر جنس، مشخص شد که زنان در مقایسه با مردان از تمایل به پرداخت بالاتری برخوردار هستند. همچنین مشخص گردید افزایش بعد خانوار، فاصله و درآمد بر تمایل به پرداخت افراد اثر مثبت و معنی¬دار دارد. بر اساس تمایل به پرداخت افراد و تعداد بازدیدکنندگان، ارزش مجموعه در نزد بازدیدکنندگان داخل و مازاد مصرف کننده به ترتیب افزون بر 6640 و 6060 میلیون ریال برآورد گردید. بر اساس یافته¬های مطالعه، مشخص شد روش ارزش¬گذاری مشروط از تناسب خوبی برای ارزش¬گذاری کالاهای تاریخی برخوردار است.
The aim of this study is to examine the main determinants of visitors' willingness to Pay (WTP) for the Pasargad Historical Palaces using contingent valuation method (CVM). To this end، the data are collected using questionnaire throughout a random sample of the citizens of Isfahan، Shiraz and Marvdasht. The data include socio-economic information and visitors' willingness to pay. The variables considered in the WTP model comprise gender، age، education، occupation، income، household size، environmental attitude and distance. Considering the characteristics of the data، the Probit and Tobit techniques are employed to estimate the model.
The empirical results indicate that the average visitors’ willingness to pay is 114530 Rials. Moreover، the results confirm that the gender، household size، distance and income have statistically significant effects on visitors’ willingness to pay. However، the results show that the women are more likely to pay more than men. Based on the individuals willingness to pay and the number of visitors، the value of Pasargad Palaces from the point of view of the domestic visitors and consumption surplus exceed to 6640 and 6060 million Rials، respectively.
خلاصه ماشینی:
"همانند مدل پروبیت دو جملهای در اینجا نیز میتوان فرض نمود جملات اخلال دارای توزیع نرمال هستند که در این صورت مقادیر احتمالات به صورت زیر خواهد بود (Greene,2003) : (3)(به تصویر صفحه مراجعه شود) که برای تمامی احتمالات مثبت باید رابطه زیر را برای مقادیر تمایل به پرداخت داشته باشیم: (4)(به تصویر صفحه مراجعه شود) وقتی که متغیرهای وابسته به صورت دامنهای از مقادیر باشد و این دامنه را به مقدار واحد تبدیل نماییم،میتوان از الگوی توبیت برای تخمین استفاده نمود (Greene,2003) .
نتایج برآورد تابع تمایل به پرداخت بازدیدکنندگان مجموعه تاریخی پاسارگاد (الگوی توبیت با دامنههای غیر متداخل) (به تصویر صفحه مراجعه شود) مأخذ:یافتههای تحقیق ویتینگتون و همکاران بر این باورند که اطمینان به مقادیر انتخابی از میان دامنهای از اعداد، بیشتر از مقادیری است که افراد به صورت مقدار مشخص اظهار میکنند.
نتایج برآورد تابع تمایل به پرداخت بازدیدکنندگان مجموعه تاریخی پاسارگاد (الگوی توبیت با دامنههای متداخل) (به تصویر صفحه مراجعه شود) مأخذ:یافتههای تحقیق نتیجهگیری و پیشنهادات همانطور که عنوان شد در حال حاضر مبلغ ورودی برابر با 3000 ریال به ازاء هر فرد میباشد که با در نظر گرفتن متوسط بعد خانوار بازدیدکنندگان که برابر با 3/36 نفر میباشد،میزان مبلغ ورودی به ازای هر خانوار 10080 ریال خواهد بود در حالی که تمایل به پرداخت هر خانوار بر اساس نتایج حاصل از مطالعه برابر با 114530 ریال میباشد و تفاوت زیادی میان تمایل به پرداخت افراد و مبلغ دریافتی میباشد."