خلاصه ماشینی:
سومین مجموعه از مواد آتشفشانی مربوط بدورهء جدیدتری است که از روانههای بسیار غلیظ تشکیل یافته و در وسعت کمتری گسترده شده است،برای اینکه مواد مزبور پس از خروج بلافلصله با ضخامت 02 متر جایگزین شده و فرصتی برای جریان زیاد آنها پیش نیامده است.
حال این سئوال مطرح است که آیا تناوب موجود ناشی از ماهیت و رنگ گدازههای آسیدی است و یا اینکه بخشهائی از یک رشتهء واحدیست که قبلا بالا آمده و گسلهای متوالی آنرا بقطعاتی که بعدا همسطح گشتهاند تقسیم نموده است؟ما فرضیهء دوم را بیشتر مورد توجه قرار میدهیم: وجود تیغههای ریولیتی در میان چالهها و عمود بر کنارهء آنها از چهرههای مورفولوژیکی غیرعادی میباشد که نه تنها در اطراف«ابارق» بلکه در سایر نقاط ایران،بویژه در گودال غربی«نیریز»که در سلسله جبال زاگرس واقع است بچشم میخورد.
اما بازالتهای ایسلند خرده سنگهای بالنسبه بزرگی را(از 01 تا 02 سانتیمتر طول و 3 تا 5 سانتیمتر ضخامت)عرضه میکند،ولی در این مورد خاص فرسایش مربوط به«پری کلاسیه»بوده و از انقباضات حاصل از سرمای شدید ناشی است.
طبق نظریهء«ژان درش»(اطلاعات شفاهی)ژیپس ممکن است در اثر فرسایش بصورت پودر و یا دانههای ریزی درآید و بوسیلهء باد-که غالبا با شدت هر چه تمامتر در حوضهها وزیده و قشر آنرا رفت و روب میکند- حمل شود.
این مواد بمانند برفیست که در مناطق سردسیر بر اثر باد حمل شده و در تجزیهء یخهای موجود در شکاف سنگهای آتشفشانی مؤثر میافتد.
4-عوامل دیگر فرسایش-در اثر تجزیهء ژیپس به پیرامون ناحیهء «هوموک»دشتی صاف با حوضچههائی کم عمق و با سطح تعادل افقی پدیدار گشته و نقش فرسایشی شنهای روان در قلمرو آتشفشانی جزو عوامل ثانوی است.
این خرده سنگها بر اثر عدم رویش و محافظ گیاهی، بوسیلهء باد و رگبارهای شدید جابجا شده و سنگهای لخت و عریان ناحیه در معرض فرسایش قرار میگیرند.