خلاصه ماشینی:
در نتیجه،کار اساسی عبارت از پردازش ابهامات و تناقضاتی است که تصور ذهنی ما برمیانگیزد و از همین راه پی خواهیم برد که حادثهء ادبی نگارش به زمان حال و نگرشی دیگر به آینده دارد؛پس مسئله به این صورت درمیآید که آیا حادثهء ادب (*)دانشیار گروه زبان و ادبیات فرانسه موجبات گسیختگی از گذشته را فراهم میسازد یا اینکه به تداوم آن میانجامد؟آیا حادثهء ادبی توجه به شاهکارهای ادبی دارد یا اینکه هر کار که بیانگر تحقیقات یک نسل باشد مطمح نظر آنست؟بنابراین به جای شمردن آثار،طرح موضوع بر مدار نقد یک تصور ذهنی و تعیین حدود و مزایای آنست.
پس از آنکه معنا شناسی در نظریه گشتاری دستور زبان از ارج و منزلتی برخوردار گردید زبانشناسان به بررسی آن روی آوردند و معنا شناسی در جریان تحول از معنا شناسی تعبیری به معنا شناسی زایشی و سپس به کاربرد شناختی ( citamgarp )از دامنهء بسیار وسیعی برخوردار گردید به طوری که امروزه تبیین وجوه متنوع معنائی در قالب یک نظریهء جامع زبانی بسیار دشوار و شاید محال مینمایدوبا این وجود،این نکته شایان ذکر است که زبانشناسان در نبود نظریهء معین معنا شناسی یا ملاک واحد داوری،در بحثهای مربوط به معنا شناسی عمومی پدیدههای معنائی بسیار جالبی را بررسی کردهاند که هم به لحاظ نادر بودنشان و هم به خاطر نویدی که برای ایجاد شالودهء محکمی برای نظریهء معنا شناسی میدهند در خور توجه و حائز اهمیت فراوان میباشند زیرا همان گونه که در صفحههای بعدی این گفتار نشان خواهیم داد هر اندازه نظریهء معنائی بتواند از عهدهء تبیین شگفتیهای معنائی،که با استعانت از شم زبانی و دادههای زبانی پیدا میکنیم،برآید به همان مقدار نظریهء معنائی از قدرت تبیینی برخوردار خواهد شد.