خلاصه ماشینی:
"در هر هفته حدود هفت میلیون لیر چای در سیلان در 0042 الی 0052 رقم بمعرض حراج گذاشته میشود و در هریک دقیقه باید دو رقم چای بفروش برسد در غیر اینصورت چایها بلافروش خواهد ماند در حراج چای سیلان مقررات عرضه و تقاضا برخلاف حراج ایران که سازمان چای یک قیمتها دلخواه روی چای میگذارد و آنرا حراج مینامد حکمفرماست اگر تقاضا بیشتر باشد قیمت بالا میرود و اگر تقاضا نباشد به نصف و حتی ثلاث قیمت میرسد لذا ایران هم اگر میخواهد وضع چای را اصلاح نماید باید:اولا در بهتر کردن کیفیت چای کوشش نماید ثانیا حراج تصنعی بوجود نیاورد و اگر میخواهد قیمتها بهمین ترتیب ثابت باشد بهتر است قیمتها هر هفته اعلام گردد تجارت ایران با سیلان در سالهای قبل برمبنای وسیعی قرار داشت و ایران همه ساله تا حدود پنج میلیون لیره چای از سیلان وارد مینمود ولی بر اثر قانونی که دولت ایران گذراند مقرر شد ایران از کشورهائی چای وارد کند که با ایران قرارداد بازرگانی داشته باشند لذا برای اولین بار دولت ایران با دولت سیلان قراردادی بمأخذ یک میلیون لیره امضاء نمود تا کمکم ایران بتواند کالاهای صادراتی خود را به سیلان عرضه دارد ولی متأسفانه در سیلان هم مواجه با گرانی قیمتها شد در نتیجه قرارداد مزبور نیز با مشکل مواجه گردید سیلان در هر سال یکصد و شصت میلیون روپیه قماش از ممالک مختلف وارد میکند ولی واردات قماش اخیرا محدود و به هشتاد میلیون روپیه معادل یک هزار و سیصد میلیون ریال تقلیل پیدا کرده است اگر ایران بتواند قیمتهای قماش خود را پائین آورد ممکن است لا اقل نصف قماش مصرفی سیلان را ایران تأمین کند."