چکیده:
امروزه آلودگی هوا یکی از مسایل عمده شهرهای بزرگ جهان، از جمله شهر مورد مطالعه این مقاله(شیراز)، میباشد.در اقتصاد، روشهای ئقیق و پیشرفتهای برای ارزشیابی کالای خصوصی وجود دارد، اما برای اندازهگیری ارزش کالای عمومی، از جمله کیفیت محیط زیست، روشهای اندازهگیری در حال تحول و اصلاح میباشد.در این مقاله، پس از مروری اجمالی بر روشهای اندازهگیری ارزش کالای زیست محیطی، روش"ارزشیابی مشروط"{L (MVC) L}مورد انتخاب واقع شده و از طریق شاخص"تمایل نهایی به پرداخت"{L (PTWM) L}، میزان خسارات آلودگی هوا که همان معکوس کیفیت هوا از دیدگاه محیط زیست است، اندازهگیری شده است.برای انجام این تحقیق، 750 خانوار به طور تصادفی، (خوشهای و سیستماتیک)انتخاب گردیده و با ارائه یک پرسشنامه و پوستری حاوی 4 وضعیت متفاوت کیفیت هوای شیراز به آنها، ارزش{L PTWM L}برای ساکنین برآورده شده است.نتایج نشان میدهد که به طور متوسط، هر شهروند شیرازی حاضر است برای جلوگیری از بدتر شدن کیفیت کنونی هوا سالانه مبلغ 2927 ریال از مالیاتهایش هزینه گردد؛در حالی که در وضعیت فعلی، مبلغ سرانه مصرف شده جهت این هدف 900 ریال است که تنها 30 درصد از مبلغ مورد تمایل واقعی شهروندان است.
خلاصه ماشینی:
"در این مقاله، پس از مروری اجمالی بر روشهای اندازهگیری ارزش کالای زیست محیطی، روش"ارزشیابی مشروط"{L (MVC) L}مورد انتخاب واقع شده و از طریق شاخص"تمایل نهایی به پرداخت"{L (PTWM) L}، میزان خسارات آلودگی هوا که همان معکوس کیفیت هوا از دیدگاه محیط زیست است، اندازهگیری شده است.
نتایج نشان میدهد که به طور متوسط، هر شهروند شیرازی حاضر است برای جلوگیری از بدتر شدن کیفیت کنونی هوا سالانه مبلغ 2927 ریال از مالیاتهایش هزینه گردد؛در حالی که در وضعیت فعلی، مبلغ سرانه مصرف شده جهت این هدف 900 ریال است که تنها 30 درصد از مبلغ مورد تمایل واقعی شهروندان است.
هدف از انجام این تحقیق، تخمین بخشی از خسارات اقتصادی ناشی از آلودگی هوا در شهر شیراز از طریق تخمین رابطه آلودگی هوا و سطح رفاه انسان و یا تمایل نهایی به پرداخت{L (PTWM) L} 1افراد برای اجتناب یا کاهش آلودگی هوا میباشد.
روش{L VC L}اولین بار در سال 1947 توسط گریسی{L (ycairG) L}برای اندازهگیری منافع ناشی از ممانعت از فرسایش خاک، و همچنین در سال 1963 توسط دویس{L (sivaD) L}برای مطالعه سگهای شکاری استفاده گردیده و از آن زمان تاکنون در صدها تحقیق به کار گرفته شده است و امروزه نیز به صورت یک روش قابل قبول و به عنوان یک ابزار اندازهگیری ارزش کالاهای زیست محیطی در تخلیل هزینه-فایده درآمده است.
8-نتیجهگیری نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل دادههای استخراج شده از پرسشنامه بیانگر این واقعیت است که: 1-مردم شیراز تمایل دارند تا 2927 ریال از مالیاتهای سرانه آنها صرف حفظ کیفیت هوا گردد؛در حالی که در حال حاضر فقط حدود 900 ریال صرف این کار میگردد."