خلاصه ماشینی:
"(صص 61-71) فصل پنجم:در بیان تسمیهء(بسم الله الرحمن الرحیم) در این فصل،از اختلاف قاریان سبعه در قرائت«بسمله»در آغاز سورهها سخن میگوید و آراء و نظریات گوناگونی را دربارهء وصل«بسمله»به آیات بعد،در هنگام قرائت یا فصل و یا سکت آن،یادآور میشود.
(ص 03-13) فصل دهم:در بیان دو همزه در یک کلمه در این فصل،دربارهء چگونگی تلفظ و قرائت دو همزه در یک کلمه مطالبی را یادآور میشود9،مثلا میگوید:اگر دو همزه،مفتوح بودند،همچون«أأنذرتهم»،نافع و ابن کثیر و ابو عمرو و نیز هشام[به نقل از ابن عامر]،همزهء دوم را تسهیل میکنند01و...
(صص 06-26) فصل بیست و سوم:در مذهب حمزه در سکته بر ساکنی که قبل از آن،همزه است در این فصل نیز دیدگاه دیگر قراء سبعه را در کنار مذهب حمزه دربارهء سکت،یادآور میشود و چنین میگوید: حمزه(به روایت خلف)در«من آمن»و شبیه به آن،حرف ساکن«ن»را سکتهء خفیفی میدهد و....
آغاز فصل اینگونه است: (سورة البقرة:قرأ الحرمیان و ابو عمرو«و ما یخدعون»بالالف مع ضم الیاء و فتح الخاء و کسر الدال و الباقون بغیر الف مع فتح الیاء و الدال)؛ابن کثیر و نافع(حرمیان)و ابو عمرو بصری،«یخادعون»را با الف و ضمهء یاء و فتحهء خاء و کسرهء دال قرائت میکنند ولی بقیه قراء سبعه(4 قاری دیگر)این کلمهء قرآنی را«یخدعون»بدون الف،با فتحه دال و یاء، قرائت مینمایند.
فصل بیست و هفتم:در بیان ذکر تکبیر(الله اکبر)در قرائت ابن کثیر در این فصل که پایان کتاب را تشکیل میدهد،دیدگاه ابن کثیر را در قرائت تکبیر (الله اکبر)در بین سورهها،یادآور میشود و همچنین دربارهء چگونگی تلفظ تکبیر و عبارتی را که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به عنوان تکبیر بیان کردهاند و نیز آراء قاریان در این باره مطالبی را بیان میکند."