چکیده:
این مقاله به بررسی تاثیر توسعه نظام مالی برپس انداز خصوصی بر اساس روش هم انباشتگی یوهانسون – یوسیلیوس می پردازد. در این مطالعه پس از شناسایی نظام مالی ایران و بررسی متغیرهای تاثیر گذار بر پس انداز خصوصی با استفاده از روش آماری مولفه های اصلی شاخص اندازه گیری توسعه مالی ساخته می شود. مهم ترین نتایجی که از این مقاله به دست آمده است، عبارتند از: الف – نظام مالی ایران طی سه دهه اخیر بانک محور بوده است و سهم اوراق بهادار در این نظام بسیار کم رنگ و ناچیز است. ب – توسعه نظام مالی به صورت محدوده و منحصر به توسعه کمی شاخص های بانکی، تاثیر منفی بر پس انداز خصوصی در ایران داشته است.
In this study we assess the effects of financial development on private saving in Iran. As capital accumulation is the most important factor in economic growth، therefore the evaluation of effects of developments in financial system on saving (that is recently going to join to' global economy based on liberalization principles) is seemed very important. After identifying of financial system in Iran and determination of effective variables on private saving، using a statistical method، named principle components، we made a financial sector development index. The most important results which were achieved are: a) in the last three decades Iran's financial sector has been very small. b) Development of financial system (constrained with quantitative banking indices) has had a negative effect on saving in Iran.
خلاصه ماشینی:
"یک نظام اصلاح شده اغلب دارای نرخهای بهره بالاتر, محدودیت اعتباری کمتر (یا کاهش کارگزاران اقتصادی که با این محدودیتها روبرو هستند), افزایش فرصتهای پسانداز, برخورداری از امکانات و ابزارهای سرمایهگذاری وسیعتر و تعداد و تنوع بیشتر در نهادهای مالی است.
نتایج این بررسی نشان میدهد که برای اکثر کشورهای مورد بررسی یک ارتباط مثبت بین توسعه بخش مالی و پسانداز خصوصی وجود دارد.
درامد ناخالص قابل تصرف واقعی خصوصی سرانه شاخص توسعه بخش مالی لازم بهذکر است که بهدلیل برخی مشکلات از جمله عدمدسترسی بهاطلاعات مربوط بهنرخ بهره (سود سپردههای پسانداز) برای سالهای حجم نمونه و با عنایت بهاینکه در سایر تحقیقاتی که در مورد برآورد پسانداز در ایران صورت گرفته, نرخ بهره از نظر آماری بیمعنی بوده 1 بنابراین متغیر نرخ بهره (یا جایگزین آن یعنی نرخ سود سپرده) از مدل حذف شد.
با حذف این دو شاخص, تعداد شاخصهای توسعه مالی بهچهار مورد کاهش مییابند, که عبارتند از: A=PCDOM B=QMM2 C=M2GDP F=NONGDP 3-4- ساختن شاخص توسعه مالی با استفاده از روش مؤلفههای اصلی همانطور که اشاره شد, بهکارگیری توأم چهار شاخص فوق در یک مدل امکانپذیر نیست, زیرا همبستگی شدیدی بین این متغیرها وجود دارد و بهکارگیری همزمان آنها مشکلات همخطی ایجاد میکند.
بنابراین علیرغم انجام اصلاحات در بازارهای پول و سرمایه و توسعه دامنه فعالیتهای مجاز برای بانکها و دیگر مؤسسات مالی و افزایش فرصتهای پسانداز توسعه مالی نه تنها نتوانسته پسانداز خصوصی بیشتری جذب کند بلکه حتی دسترسی افراد بهاعتبارات موجب افزایش مصرف و در نتیجه کاهش پسانداز این بخش شده است."