چکیده:
از روزی که اولین نشست شانگهای پنج برگزار شد و متعاقب آن نشستهای بعدی و حتی تا زمانی که سازمان همکاری شانگهای پا به عرصه گذاشت کمتر غرب آن را جدی گرفت و تصور نمیکرد که این تشکیلات تبدیل به یک چالش جدی برای آنان شود.شاید علت آن این باشد که بین اهداف اعلامی این سازمان و تحلیلی که از رفتار سیاسی آن است،تفاوت وجود دارد.
هدف این نوشتار پاسخ به این سئوال است که آیا سازمان همکاری شانگهای رکنی برای تشریک مساعی کشورهای منطقه برای حلوفصل اختلافات فیمابین و یا حداکثر سازوکاری برای مقابله با نگرانیهای امنیتی مشترک این کشورها در محدوده جغرافیایی منطقه بوده است؟و یا چنانکه بعضی تحلیلگران در غرب معتقدند تلاش برای بازتولید مناسبات جنگ سرد و احیاء ورشو سابق و یا ایجاد ناتو آسیایی بوده است؟در پاسخ به این سئوال نیز به اثبات این فرضیه پرداختیم که عمده کشورهای عضو شانگهای در ابتدا فاقد چنین اهداف بلندپروازانهای بوده و اعضاء آن چنین باوری نداشتند اما باتوجه به روند تحولات بعدی در منطقه پرحادثه آسیای مرکزی خصوصا بعد از یازده سپتامبر و حضور غرب،به تدریج به سوی اهداف کلان امنیتی سوق پیدا کردند و در مراحل بعدی و در فرایند کشاکش با غرب به ناچار به توسعه اهداف خود در زمینه امنیتی پرداختهاند..
خلاصه ماشینی:
"سازمان همکاری شانگهای،فرصتی برای مشارکت چین و روسیه
برای مقابله با نگرانیهای امنیتی مشترک این کشورها در محدوده جغرافیایی منطقه بوده است؟و یا
این منابع برای روسیه نیز حائز اهمیت ویژهای است زیرا بافت سنتی شبکههای
سازمان همکاری شانگهای،فرصتی برای مشارکت چین و روسیه در نظم مدیریتی
میرسد در همین راستا دو کشور چین و روسیه مبادرت به ایجاد نوعی نظم منطقهای و حداقل
سوی روسیه به چین حدود یک میلیارد دلار بود که این رقم طی سالهای 6991 الی 1002 به
سازمان با یکدیگر و نیز هریک از آنها با غرب و اروپا دارای پیچیدگیهای خاص خود است و
مشترک کشورهای عضو از تهدید نشات گرفته از رفتار غرب در منطقه بوده است.
چین و روسیه که مدعی مشارکت در مدیریت جهانی میباشند یک گونه است و برای سایر
عامل مهم دیگری که برای سازمان همکاری شانگهای دارای اهمیت بسیاری بوده و
از سوی دیگر این همکاری در صورت تحقق برای روسیه نیز میتوانست ثمرات بسیار
اهمیت دیگر سازمان همکاری شانگهای برای روسیه در این بود که میتوانست حداقل
حوزه نفوذ سنتی خود نگاه دارد و این فرصت را سازمان همکاری شانگهای حداقل در حوزه
این سازمان برای چین هم فرصتهای خوبی را فراهم کرد،از جمله اینکه آن کشور
محافظهکارترین تحلیل باید گفت آمریکا و غرب برای پیگیری منافع خود در منطقه و در هر
لذا آنچه که امروز برای غرب اهمیت دارد این است که این سازمان را محدود و
البته این موضوع یک وجه دیگر هم دارد و آن اینکه کشورهای عضو سازمان خصوصا"