چکیده:
در سالهای اخیر روابط میان روسیه و کشورهای حوزه جنوبی دچار تحولاتی گردید.اگرچه روسیه به ایفای نقش اصلی خود در این منطقه ادامه میدهد،اما توسعه فعالیت کشورهای منطقه و فرامنطقهای به ویژه ایالات متحده و ناتو در حوزه حیاتی روسیه که این کشور از آن تحت عنوان خارج نزدیک نام میبرد،چالشهای جدیدی را در مقابل مسکو قرار داده است.این کشور برای مقابله با این چالشها و برای تامین امنیت ملی و منافع حیاتی خود سعی در ایجاد یک راه حل مناسب و با هزینه کمتر دارد.مسکو با توجه به اینکه در شرایط جدید نمیتواند همه رقبا را از عرصه سیاسی آسیای مرکزی و به ویژه قفقاز حذف نماید،سیاست و تاثیرگذاری آن به سمتی رفته و خواهد رفت که راهبردهای رقبا به نتایج مورد انتظار دست نیابند.
همچنین در این زمینه این کشور سعی میکند که از موقعیت برتر اقتصادی،سیاسی، نظامی خود در منطقه در جهت کنترل رفتار و سیاست خارجی جمهوریهای قفقاز در راستای کمرنگ کردن حضور عواملی که در نگاه روسها با منافع و امنیت ملی این کشور سازگاری ندارند، استفاده نماید و بدینوسله در همگرایی کشورهای منطقه با ساختارهای سیاسی و امنیتی غرب تاخیر و مانع ایجاد نماید.
خلاصه ماشینی:
"است اینگونه به این سوال جواب دهد که با توجه به اهمیت بالای قفقاز برای روسیه و با توجه
مقامات روسیه در جریان مذاکرات صلح بارها پیشنهاد استقرار نیروهای نظامی خود را در منطقه مورد مناقشه مطرح کردهاند و در این راستا حتی
رویکرد واقعگرایی روسیه به سیاست خارجی و نظام بین الملل بر این باور است که با توجه
گرجستان به وجود بیاورد و تهدیدات روسیه را برای این کشور کمرنگ سازد.
اختلاف شدید این کشور با جمهوری آذربایجان در مورد منطقه قرهباغ سبب شده است که رهبران
جمله اهرمهای نفوذ قدرتمندی برای این کشور در راستای دیکته سیاستهای خود در این
روسیه در موقع لزوم بتواند از آنها برای تعدیل جهتگیری سیاست خارجی این کشورها استفاده
مهمی داشته است و نفوذ خود را به عنوان یک نقش کلیدی در این کشورها حفظ کرده
جنوبی و آبخازیا به عنوان ابزاری برای فشار بر این جمهوری استفاده کرده است.
آن داشته است تا دیدگاههای امنیتی خود را هرچه بیشتر بر مسئله گسترش روابط با آمریکا و ناتو و همچنین پیمانهایی همچون ترابوزان و گوام متمرکز سازد.
این منازعه به دولتمردان باکو نشان داد که روسیه برای دفاع از منافع خود در قفقاز
داد که روسیه برای حفاظت از منافع حیاتی خود در این منطقه حتی از ورود به یک جنگ
برای کنترل رفتار و سیاست خارجی این کشورها بهرهبرداری نماید تا زمینه تضعیف حضور
رسیدن ولادیمیر پوتین ذهنیت توسعهطلبانه روسیه در مناطق پیرامونی،وجه غالب رفتار سیاست خارجی این کشور در این منطقه بوده است.
این کشور توان حذف همه رقبا از عرصه سیاسی آسیای مرکزی و به ویژه قفقاز را ندارد."