خلاصه ماشینی:
"سیاستگذاری،برنامهریزی دینی حقوق و ابعاد حکومتی رسانهها نیز در این سطح قابل بررسی هستند رسانههای همگانی و نهادهای دینی،تبلیغ ایدئولوژیک و انواع گرایشهای دینی در رسانههای همگانی،به ترتیب در چارچوبهای جامعهشناسی دین، روانشناسی دین و فلسفهی دین قرار میگیرند.
توجیه این تصور،آن است که رفتوآمد افراد به این باشگاهها که توسط مؤمنان اداره میشوند،اولا نوع ارتباطات میانفردی را تا حدی دینی میکند،ثانیا فعالیتهای فوق در بستیری انجام میشود که امکان انحراف اندکی برای افراد و بالاخص جوانان دارد و ثالثا امکان رقابتی میان نهاد دین و دیگر نهادهایی که به نوعی پاسخگوی نیازهای معنوی و پرکنندهی اوقات فراغت انسانها هستند،به وجود میآید.
هدف از این برنامهها و مواد میتواند ارائهی اطلاعات مذهبی جهت تبلیغ آموزههای دینی،صدور دستور العمل برای ربط زندگی روزمره با دین و نمایش نتایج باورها و عقاید دینی در جهان واقعی و هماهنگی امور اجتماعی و دینی باهم باشد.
این برنامهها ربط و نسبت بیشتری با عنوان دینی دارند؛چون به هستهی دین یعنی شعائر مذهبی و معنویت و عبادت موجود در آن نزدیکتر هستند.
برنامههای دینی و رادیوها و تلویزیونهای جهان تنظیم و پخش برنامهها براساس ارزشها و رفتارهای دینی از آغاز عصر پخش رادیویی،پا به عرصهی وجود میگذارد و همیشه در توسعهی رسانهها و تأسیس تلویزیون،تلویزیون کابلی،ویدئو، بزرگراههای اطلاعاتی و پخش برنامه از طریق ماهواره حضور داشته است.
این برنامهها با نمادین کردن اهمیت،مفهوم،قدرت و ربط جهانبینی فرد با دنیای واقعی،مختصات خاصی را برای او در جهان پیچیده،متنوع و مدرن امروزی با فرهنگ دینی قابل اداره است."