چکیده:
هدف اصلی این نوشتار،بررسی چشمانداز و افق روابط کشورهای عرب با عراق جدید میباشد.عراق جدید جایگاهی متفاوت با عراق دوران صدام حسین در سیاست خارجی کشورهای عرب پیدا کرده است؛چرا که این کشور در تاریخ،هویت و فرهنگ عربی جایگاه منحصربهفردی دارد.امروزه،امنیت هستیشناختی عربی به طور محسوسی با تحولات عراق جدید،دستخوش تغییرات عمدهای شده که این روند حساسیت رهبران عرب سنی و عربگرا را برانگیخته است.این نوشته بر آن است تا سیاستها و مواضع کشورهای عربی در قبال اشغال عراق،شرایط اخیر منطقه و روابط کشورهای عرب با دولت شیعی عراق را مورد کندوکاو قرار دهد.کنکاش گفتمان امنیت ملی و نظم عربی در برابر عراق پس از صدام و تأثیرات این گفتمان بر چشمانداز و افق سیاست خارجی کشورهای عربی،از زوایای مهم این نوشتار است.
This essay has described the prospect of the relations of Arab states with newIraqthat has obtained a new position in Arab states foreign policy. A position which is different from the one it had during Saddam's period.Iraqhas been prominent in Arabic history and culture. Nowadays، Arabic Identity has been affected by the events ofIraqthat has worried Arab leaders and pan-Arabs. The writer has explained the Arab states policies and positions towardUSinvasion and capturingIraq، region's present condition، Arab states' relations with Iraqi Shia government، national security discourse، new Arabic order in front ofIraqafter Saddam and the impact of this discourse on the Arab states' Foreign policy.
خلاصه ماشینی:
کنکاش گفتمان امنیت ملی و نظم عربی در برابر عراق پس از صدام و تأثیرات این گفتمان بر چشمانداز و افق سیاست خارجی کشورهای عربی،از زوایای مهم این نوشتار است.
با این وجود،چشم خود را به سوی رؤسای عرب و سیاست خارجی اعراب دوختند که امنیت ملی عربی و نظم عربگرایانه را در مقابل عراق شیعی احیا و پاس بدارند.
com) سیاست خارجی کشورهای منطقه عربی مشتمل بر دو سامانه،یعنی شورای همکاری خلیج فارس و حوزه مصر و شامات،متأثر از این نگاه عربگرایانه و گفتمان نظم و امنیت ملی عربی است.
نفوذ ایران در منطقه عربی،همواره دغدغه سیاست خارجی کشورهای عربی و تهدیدی علیه امنیت ملی عربی و به نوعی،خطر راهبردی میباشد که تحولات عراق بر این نگرانی افزوده است.
این نگرش به رویکردهای موجود در سیاست خارجی کشورهای عربی تسری یافته و درواقع،این نظریه به گفتمان مشترک تهدید امنیت ملی عرب از درون عراق شکل بخشیده است.
برای جستار و تحلیل چشمانداز روابط کشورهای عرب با عراق جدید و پس از کندوکاو امنیت ملی عرب و ارتباط جایگاه عراق در این نظریه،بهتر است جایگاه عراق در نظم عربی نیز مورد بررسی واقع شود.
(ترکمانی،6002:9) در ادامه،سیاست خارجی کشورهای شورای همکاری خلیج فارس و حوزه شامات و شمال آفریقا(بهطور نمونه سوریه و مصر)در قبال عراق جدید برمبنای نظری امنیت ملی و نظم عربی بررسی خواهد شد.
با اشغال کویت توسط صدام در سال 0991 و عدم حمایت جدی کشورهای عربی از این اشغال، سیاست خارجی کویت عمدتا بدون تکیه بر گفتمان امنیت ملی و نظم عربی استوار گشته است.