چکیده:
روابط آمریکا و عراق در دوره حکومت صدام مناسب نبود و با حمله عراق به کویت دوره پرتنشی را آغاز کرد که به حمله نظامی و سرنگونی رژیم بعثی منجر شد. از سال 3002 تا 9002،عراق تحت اشغال آمریکا و نیروهای متحدین قرار داشت.با امضای قرارداد امنیتی بین بغداد-واشنگتن،این وضعیت پایان یافت و مناسبات آنها براساس وجود دو دولت بنیان نهاده شد.درعینحال،در عمل،مناسبات عملی نظامی-امنیتی عراق و آمریکا برپایه وضعیت سیاسی و امنیتی عراق،سیاستهای آمریکا بهویژه دولت اوباما در برابر عراق و منطقه،و روابط جمهوری اسلامی ایران با آمریکا تعیین میشود.این مقاله،با توجه به این سه مؤلفه،چشمانداز مناسبات نظامی- امنیتی عراق و آمریکا را تبیین میکند.
United StatesandIraqrelations were not so good during Saddam Regime and it was even worsened after Iraqi invasion ofKuwaitwhich ended in the overthrow of Baathist regime. From 2003 to 2009،Iraqwas under the control of US and the coalition forces. This situation came to an end when a security agreement was signed betweenWashingtonandBagdad. Their formal relations changed accordingly but their military- security relations are defined according to the security and political situation ofIraq، US and specially Obama's policies towardIraqand the region، and Iran- US relations. This essay figures out the US-Iraq Military and Security Relations Perspective based on the three mentioned parameters.
خلاصه ماشینی:
حال،پرسش اساسی این است که برای روابط نظامی-امنیتی عراق و آمریکا در آینده چه چشماندازی قابل تصور است؟آیا سیاست گذشته در آمریکا در منطقه و عراق در دوره اوباما تداوم خواهد یافت یا دچار دگرگونی خواهد شد؟در صورت دگرگونی،این تحول در چه سطح و حوزهای خواهد بود؟آیا آنگونه که میگویند،سیاست اوباما در عراق همان سیاست بوش در این کشور خواهد بود و همانند وزیر دفاع،سیاست نظامی-امنیتی آن نیز تغییر نخواهد کرد؟ برای پاسخ به این پرسش،لازم است ابتدا روند تحولات نظامی-امنیتی عراق در چند سال گذشته به اختصار مورد بررسی قرار گیرد و وضعیت کنونی روابط این دو کشور،در ابعاد گوناگون،به نحو مقتضی تشریح شود.
آمریکا برای مقابله با چالشهای عراق که هزینه سنگینی را بر دوش این کشور تحمیل میکرد و با افزایش تلفات نیروهای آمریکایی سروصدای مردم این کشور بلند شده بود،مجبور شد راهبرد نظامی-امنیتی خود را در عراق مورد بازبینی قرار دهد و براساس گزارش دوحزبی بیکر- همیلتون،شیوه دیگری را در پیش گیرد.
با افزایش نیروهای آمریکایی در عراق،فشار بر گروههای ستیزهجو افزایش یافت و تلاش آمریکا برای فراهم آوردن بستر مناسب به منظور مشارکت اقوام و قبایل عراقی در حکومت و روند سیاسی این کشور و بالاخره،مذاکره با ایران و سوریه برای کاهش حمایت از گروههای رقیب در داخل عراق به نتیجه رسید و خشونتها سیر نزولی خود را آغاز کرد.
تداوم ثبات و برقراری امنیت در عراق و بهبود وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم نیز میتواند به بهبود موقعیت آمریکا در عراق کمک کند و در صورت تداوم وضع فعلی و اجرایی شدن قرارداد امنیتی عراق-آمریکا،روابط نظامی-امنیتی آنها در تعامل نزدیک با یکدیگر ادامه خواهد یافت.