چکیده:
«جهانی گرایی»، پدیدهای جدی، جاری و فراگستر در عرصة کنونی و دهههای فراروی است.
در رهیافتهای اسلامی ـ قرآنی، روایی و علمی ـ سیاسی، سه گونه جهان گرایی وجود
دارد: یکی جهانگرایی راستین و کامل هم مادی و هم معنوی و اعم از توسعة اقتصادی،
تعادل سیاسی و اجتماعی و تعالی فرهنگی و انسانی؛ دیگری جهانیگرایی ناقص و نارسا و
صرفا اقتصادی و تک ساحتی، و سوم جهانیگرایی کاذب و سلطه جویانه و تنازعی. برخی
شباهتهای هر چند ظاهری، میان جهانگرایی مهدوی و جهانیگرایی جاری، سبب برخی مباحث
مقایسهای و تطبیقی در این زمینهها شده است.
با جهانی گرایی مهدوی و نگرش و گرایش آن به قدر امکان فهم، توان و به تناسب مقتضیات
حاضر و فراروی، در جهان معاصر میتوان از فرصتهای جهانی و جهانگرایی، در حد ممکن
بهره برد و تهدیدهای آنها را کاهش داد. ارتقای کارآمدی علمی و عملی جمهوری اسلامی
ایران و مسلمانان و فرهیختگان جهان به ویژه ارتباطات، تبادلات و سازماندهی متناسب
آنان، با آگاهی هرچه بیشتر بر گزینة جهانی گرایی مهدوی و نقادی بهینة
جهانیگراییهای غیر مهدوی میسر بوده، در ارتقا و استقرار جهانی گرایی مهدوی و
حقیقی کارساز خواهد شد.
Universalism is a serious، continuous، pervasive phenomenon both today and in the decades to come. There are three forms of universalism based on Islamic-Quranic، political and scientific approaches:
Genuine، perfect، material and spiritual universalism with economic development، political stability and social balance، cultural and individual uplift.
Imperfect، inefficient، merely economic and one dimensional universalism.
Factitious، imperialistic and conflicting contentious universalism. Some resemblances، though apparently، between the universalism based upon Mahdism and the contemporary universalism have led to some comparative discussions.
By approaching and realizing the Mahdaveiat universalism، according to the demands of times in the present and future، we can get the best uses of global and universal opportunities and decrease the threads. A better appreciation of Mahdaveiat universalism and an optimal critical approach to other universalisms can help us Increase the scientific and practical effectiveness of Islamic republic of Iran، Moslems and the cultural elites and achieve an appropriate arrangement and management of communications and exchanges، which in turn، prepares the ground for the establishment of a true and genuine universalism based upon Mahdism.
خلاصه ماشینی:
"گفتمان اسلامی، که در حقیقت در بر دارندة نظام نظریة علمی و عملی راهبردی مهدویت، و به صورت بنیادین، فراگیر یعنی هم شامل و هم مانع و نیز به شکلی سازمند و هدفمند، به طرح و تبیین تاریخی و ساختار جهانی مهدویت پرداخته است، هم یک بعدی و تک ساحتی صرفا مادی و اقتصادی بودن فرایند جهانی شدن را بر نمیتابد و به سبب غفلت این فرایند از ساحت معنوی حیات و هستی انسانی، تحت عناوین ظلم به نفس و به بعد متعالی و حقیقی انسان و زندگی اجتماعی و سیاسی، به صورت کامل تأیید نمی کند و آن را گمراهی، فساد یا تباهی و در نتیجه تنگنایی در زندگی، و سرانجام آسیب سیاسی و اجتماعی جوامع و جهان میداند؛ بدین سبب، هرگونه دغدغه و به ویژه داعیة جهانی در این زمینه را مانع سیر تحقق درست و بهینة مهدویت و جهان گرایی حقیقی، کامل و کارامد قلمداد میسازد؛ چنان که همچنین فرابرد تنازعی، هژمونیک و سلطه طلبانه استکباری از نوع غربی سازی و امریکایی سازی از جمله با سیاستها و حرکات یک جانبه گرایانه و یکه تازانة نو محافظه کارانه، به گونة جاری یعنی امریکایی را نیز آسیب دانسته، بر نمیتابد؛ چرا که آن را عامل سیر قهقرایی و واپسگرایی مهدویت حقیقی و یقینی تلقی میکند؛ زیرا این فرابرد، همان عامل تحریف و انحراف و سبب بازدارندگی از سیر حرکت متعادل و متعالی اقتصادی، سیاسی و فرهنگی جهانی شمرده میشود."