خلاصه ماشینی:
"سوم: همین سخن مدعی نشان میدهد که به جهت حساسیت موضوع در نفی یا اثبات نامهای اهل بیت(ع)، میبایست در قرآن کریم مطلبی میآمد، حال که نیامده است نشاندهنده وجود غرض مهم الهی است که خداوند در سوره آل عمران، آیه 179، آن را وسیله جداشدن افراد خبیث از افراد پاک، عنوان کرده است.
لازم به ذکر است که در بعضی از روایات معصومان(ع)، نیاوردن نامهای ائمه(ع) به ذکر نشدن رکعات نماز در قرآن تشبیه شده است که پیامبر(ص) عهدهدار بیان آن است؛ لیکن این سخن تام نیست و در صورت صحیح بودن سند حدیث، کلام امام معصوم(ع) جوابی نقضی است، در مقابل کسانی که مدعی بودند هرآنچه که امر مهم دینی است باید در قرآن ذکر شود؛ وگرنه میان ذکر نامهای ائمه(ع) و ذکر رکعات نماز، قیاس معالفارقی است؛ چراکه موضوع معرفی اهل بیت(ع) از مسائل محوری و اساسی اصول دین است که مقوم فروعات و احکام عبادات میباشد.
با این توجه، معلوم میشود که کاربرد واژه (ابتر) به جای واژههای مشابه، به جهت مقطوعالنسل بودن دشمنان پیامبر نیست بلکه به جهت بیان نکتهای در ویژگی مصداق «کوثر» آمده است که همان موضوع نسل پیامبر(ص) است؛ چراکه بسیاری از دشمنان پیامبر(ص) در طول تاریخ صاحب نسل و ذریه بودهاند حال آنکه آیه شریفه مطلقا و بدون استثنا دشمنان را «ابتر» معرفی میکند که معنایش نسبت به دشمنان، ابتر بودن فکر و اندیشه و عملکرد آنان و عقیم شدن آثار مورد انتظار از تحرکاتشان علیه دین است که این امر، حکمی قاطع و بی چون و چرا در مورد آنان است؛ و به هیچ وجه با بقای ویژگی «شانیء بودن»، استثنا نمیپذیرد."