چکیده:
طرح مساله: شناخت مشکلات و مسایل بهورزان و هم چنین میزان رضایت مندی آن ها از شغلشان با رویکرد جنسیتی موضوع اصلی این پژوهش میدانی ملی قرار داده شد.
روش: روش تحقیق به صورت پیمایش با استفاده از تکنیک پرسش نامه نیمه استانداردیزه بوده است. حجم جمعیت نمونه معرف، برابر 2416 نفر مشتمل بر بهورزان شاغل به کار است. برای تحلیل و آزمون فرضیه ها از آزمون های مخلتف از جمله ضریب همبستگی پیرسون، آزمون T، Anova و آزمون کای دو، استفاده شده است.
یافته ها: یافته ها حکایت از وجود تفاوت های معنادار در رضایت شغلی بهورزان در استان های مختلف و هم چنین بر اساس سن، طول مدت بهورزی، بومی و غیربومی بودن، وجود و یا عدم منابع درآمدی دیگر و وضعیت تاهل ایشان دارد. میزان رضایت شغلی مردان بهورز در ابعاد «رضایت از مردم / مراجعین روستایی» و «رضایت از مدیران» از زنان بهورز بیش تر است، در حالی که زنان بهورز رضایت بیش تری از خود شغل در مقایسه با مردان ابراز کرده اند.
نتایج: نارضایتی زنان بیش تر در ارتباط با حجم کاری زیاد و نارضایتی مردان بیش تر در ارتباط با حقوق دریافتی بوده است. مشکلات بهورزان مرد، حقوق و مزایای ناکافی، کمبود امکانات زندگی، مشکل مسکن، و نداشتن وسیله نقلیه عنوان شده است، در حالی که زنان بهورز به زیادی حجم کار، عدم رعایت بهداشت محیط و مشکل رفت و آمد به عنوان مهم ترین مشکلات اشاره نموده اند.
خلاصه ماشینی:
"آنها همچنین به نقل از بارون و پفیفر(4991)گفتند که روابط اجتماعی در کار به خودی خود یک منبع رضایت و یک پاداش ارزشمند و مشغولیت ذهنی مهم برای افراد در محیط کار است،مارکس(4991)هم همنوا با این دیدگاه نشان داده است افرادی که حد اقل یکی از همکاران را مورد اعتماد ارزیابی کردهاند،رضایت شغلی بیشتری نسبت به دیگران دارند.
آمارههای توصیفی در مورد ابعاد متغیر وابسته نشان میدهد که بیشترین میزان رضایت شغلی بهورزان در ارتباط با رضایت از مردم است(میانگین 3/28)،درحالیکه بهورزان بهطور کلی از مدیران خود رضایت به مراتب کمتری(میانگین 2/75)ابراز کردهاند.
جدول 4:میانگین ابعاد رضایت شغلی براساس متغیرهای مستقل (به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) در مورد متغیر محل سکونت مشاهده میشود با اینکه رضایت بهورزان ساکن شهر از مردم و رضایت بهورزان ساکن روستا از مسوولان بیشتر است،اما تنها تفاوت رضایت در بعد سوم که رضایت از کار است در میان دو گروه بهطور معناداری متفاوت است،به طوری که بهطور کلی رضایت بهورزانی که در خود روستا ساکن هستند،در مقایسه با بهورزانی که از شهر به روستا رفتوآمد میکنند بیشتر است.
اگر به تفاوتهای جنسی در مورد ابعاد رضایت شغلی و تکتک متغیرهای آنها دقت شود مشاهده میشود که در مورد دو بعد رضایت از مردم و رضایت از مدیران میزان رضایت زنان کمتر از مردان است،اما در مورد رضایت از کار این زنان هستند که رضایت بیشتری دارند،پیشتر در مورد معناداری این یافتهها صحبت شد."