چکیده:
طرح مساله: هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی وضعیت سلامت روان رانندگان حرفه ای و غیرحرفه ای در تصادفات منجر به جرح و فوت در جاده های کشور ایران بوده است.
روش: بدین منظور 453 نفر از رانندگانی که تصادف منجر به جرح یا فوت داشته اند در محل پاسگاه های بین راه و در 24 ساعت اول تصادف به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند .کلیه رانندگان پرسشنامه SCL-90 – R و پرسشنامه جمعیت شناختی را تکمیل نمودند.
یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد بین نمرات پرسشنامه SCL-90 – R دو گروه رانندگان حرفه ای و غیرحرفه ای تفاوت معنی داری دیده نمی شود. هر چند که میانگین نمرات شاخص کلی علایم هر دو گروه رانندگان حرفه ای و غیرحرفه ای بالاتر از نقطه برش برای جمعیت بهنجار (81/0) بود ولی این تفاوت نیز از لحاظ آماری معنادار نمی باشد. همچنین میانگین نمرات ابعاد افکار پارانوئیدی، وسواس و اجبار، حساسیت در روابط بین فردی و افسردگی در هر دو گروه بیشتر از سایر ابعاد بود. بین سابقه استفاده از دارو و تصادفات قبلی در هر دو گروه با نمرات بالاتر از نمره برش در آزمون SCL -90 – R ارتباط معنی داری وجود داشت.
نتایج: نتایج این پژوهش بیانگر آن است که مشکلات سلامت روان و سابقه مصرف دارو ممکن است با تعداد تصادفات رانندگی مرتبط باشد و احتمالا با مداخلات در این زمینه ها می توان از افزایش این حوادث پیشگیری نمود.
خلاصه ماشینی:
"روش:بدین منظور 354 نفر از رانندگانی که تصادف منجر به جرح یا فوت داشتهاند در محل پاسگاههای بین راه و در 42 ساعت اول تصادف به صورت نمونهگیری در دسترس انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند،کلیه رانندگان پرسشنامه (SCL-90-R) و پرسشنامه جمعیت شناختی را تکمیل نمودند.
هرچند که میانگین نمرات شاخص کلی علائم هردو گروه رانندگان حرفهای و غیرحرفهای بالاتر از نقطه برش برای جمعیت بهنجار(0/18) بود ولی این تفاوت نیز از لحاظ آماری معنادار نمیباشد.
پژوهش حاضر به منظور بررسی سلامت روان رانندگان حرفهای و غیرحرفهای که تصادفات منجر به جرح و فوت در جادههای کشور داشتهاند صورت گرفت.
جامعه مورد مطالعه شامل کلیه رانندگانی است که از تاریخ 5831/1/1 لغایت 5831/01/1 در جادههای بینشهری ایران تصادفات منجر به جرح و فوت داشتهاند و پروندههای آنها به عنوان مقصر در تصادف،به کلانتریها ارجاع داده شده است.
همچنین در میان مصرفکنندگان داروهای یاد شده 12 نفر(63/2%)و در گروه مقابل 48 نفر (22/0%)پیش از تصادف جاری،سابقه تصادفات منجر به جرح یا فوت داشتند (5/206- X 2 ،1- df ،0/810- p )که این تفاوت نیز معنادار میباشد.
با توجه به اینکه احتمال مقایسه وضعیت سلامت روان افرادی که تصادفات منجر به جرح و فوت داشتند با آنهایی که در شرای یکسان بهطور همزمان تصادف نداشتند،وجود نداشت،نتایج GSI در پرسشنامه SCL-90-R این افراد با نمره برشی که در تحقیقات ایرانی برای جمعیت بهنجار به دست آمده بود(0/18)مقایسه شد.
بر این اساس یافتههای پژوهش نشان میدهد که 902 نفر(64/1%)از افراد مورد بررسی در ارزیابی روانی توسط آزمون SCL-90-R نمرهای بالاتر از نقطه برش داشتند که نشانه شدت اختلالات روانپزشکی است."