چکیده:
آسیای مرکزی از جمله مناطقی است که از سال 1991 میلادی و به دنبال فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی،از جایگاهی روزافزون در مناسبات منطقهای و بین المللی، برخوردار گشته است و اکنون به عنوان یکی از مهمترین زیر سیستمهای منطقهای کشورمان به شمار میرود.سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در این منطقه،از یک سو برپایهء عوامل همگرایی در حوزههای سیاسی،اقتصادی و فرهنگی،از فرصتها و زمینههای نفوذ و همکاری،برخوردار است و از طرف دیگر با توجه به عوامل واگرایی با چالشها و تهدیداتی مواجه میباشد که برآیند این امر،همواره در جهتگیری سیاست خارجی ایران در منطقهء آسیای مرکزی،تأثیرگذار بوده است. این مقاله ضمن شناسایی مهمترین عوامل همگرایی و واگرایی پیشروی سیاست خارجی ایران و ارزیابی کلی از خطمشیهای اتخاذ شده،به ارائه راهکارهای مناسب برای توسعه و افزایش ضریب نفوذ سیاست خارجی ایران در منطقهء آسیای مرکزی میپردازد.
خلاصه ماشینی:
"(**)کارشناسیارشد روابط بین الملل دانشگاه تهران برای توسعه و افزایش ضریب نفوذ سیاست خارجی ایران در منطقهء آسیای مرکزی
( ii ) Great Game واگرایی در سیاست خارجی ایران در قبال منطقه آسیای مرکزی چیست؟در پاسخ به
Balancer Force در حوزه امنیتی است که میتواند بستر مناسبی برای همگرایی ایران با کشورهای منطقه
همکاری ایران با کشورهای حوزه آسیای مرکزی را میتوان در دو سطح دوجانبه و
همگرایی در حوزه اقتصادی بین ایران و کشورهای این منطقه است».
مناسبی را برای همگرایی اقتصادی بین ایران و کشورهای منطقه آسیای مرکزی فراهم
«توسعه روابط فرهنگی جمهوری اسلامی ایران با کشورهای آسیای مرکزی از همان
این عوامل،موجب همگرایی بین ایران و کشورهای آسیای مرکزی در حوزه فرهنگی
حضور این دو قدرت در آسیای مرکزی به صورت زیر است:5-1:روسیه
منطقه،مانع از همگرایی بیشتر این کشورها با ایران در حوزههای مختلف سیاسی، اقتصادی و فرهنگی گردیده است.
چالشی جدی برای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در آسیای مرکزی به شمار
کاربرد خشونت در پیوند با گروههایی مانند طالبان و القاعده،یکی از مهمترین چالشهای پیشروی سیاست خارجی ایران در منطقه آسیای مرکزی به شمار میرود.
چالشهای فراروی سیاست خارجی ایران در حوزه امنیتی منطقه آسیای مرکزی محسوب
سیاست خارجی ایران در قبال منطقه آسیای مرکزی در حوزه اقتصادی میشود.
ایران با کشورهای آسیای مرکزی را باید در سطح خارجی و دخالت قدرتهای منطقهای و
مهمترین عامل در پیشبرد سیاست خارجی ایران در منطقه آسیای مرکزی توجه کرد؛چرا
فرهنگی-تمدنی و ژئوپولیتیک در سیاست خارجی ایران در آسیای مرکزی و قفقاز از"