خلاصه ماشینی:
"رژیمی که با تظاهر به ارجگذاری و پرداختن به فرهنگ،داعیه فتح دروازههای تمدن را داشت،با افراط در بزرگنمایی آثار مدنی و فرهنگی و هنری پادشاهان، اصل موضوع وظیفه حکومت در مقابل مردم را در ازدحام میهمانیها و جشنوارههای متعدد و متنوع و ریخت و پاشهای سخاوتمندانه در مقابل بیگانگان و عوامل وفادار به رژیم،کاملا فراموش کرد و این ظلم آشکار که نه تنها نقد و اعتراضهای منطقی را برنمیتافت،بلکه در (به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) مقابل هر حرکت و نگاه پرسشگرانهای عکس العملی سرکوبگرانه از خود نشان میداد،از طرف مردمی که عزیزان و جوانانشان را قربانی تداوم حکومت پهلوی میدیدند و آیندهای سیاه را پیشروی خود تصویر میکردند،مورد سؤال و اعتراضهای محدود و در ادامه با رهبری حکیمانه بزرگمرد قرن حاضر حضرت امام خمینی(ره مخالفت و تظاهرات فراگیر در همه کشور قرار گرفت.
هرچند فیلمهای ابتدایی سالهای آغازین انقلاب موضوعات مذهبی و معنوی را دستمایه قرار میداد، اما هنوز از یوغ فیلمفارسی-اصطلاح مرسوم به خاطر برخورد سطحی و بعضا مبتذل سینمای قبل از انقلاب با فیلم به عنوان اثر هنری-رها نشده،بود،اما رفته رفته و در تداوم تلاش برای کسب هویت ملی و مذهبی،کارهای خوب و قابل تأملی شکل گرفت،درحالیکه عارضهء فرهنگ التقاطی و بیمار و سطحی رژیم گذشته که به غربزدگی و توهم مضاعف دچار بود هنوز از بدنه فرهنگ و هنر کاملا جدا نشده است."