چکیده:
پس از جنگ سرد که با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و فروغلطیدن روسیه در گرداب مشکلات اقتصادی و سیاسی توأم بود،ایالات متحده آمریکا فارغ البال توانست خاورمیانه را عرصه نفوذ یکجانبه خود قرار دهد.در این زمان که سیاست خارجی روسیه به تبع بازسازی اقتصادی،همسو با سیاستهای آمریکا در این منطقه بود،شرایط را برای واشنگتن مهیاتر کرد.هرچند از نیمههای دهه نود میلادی تحولاتی در رویکرد سیاست خارجی روسیه رخ داد و مسکو ناامید از غربگرایی دریافت حفظ حوزه نزدیک روسیه نیز در گرو حفظ و گسترش روابط با کشورهایی چون ترکیه و ایران است.باوجوداین تا این زمان چندان تقابلی در روابط مسکو-واشنگتن مشاهده نمیشد.حتی با روی کار آمدن پوتین روابط دو کشور رو به بهبود بود که با شروع مسئله عراق روند بهبود روابط دو کشور با چالشهایی مواجه شد. به گونهای که روسها دریافتند تداوم قدرت و امنیت داخلی و منطقهای آنها در اتخاذ مواضع مستقلانه در برابر آمریکاست.بدین دلیل از این زمان نظام بین الملل شاهد رویکردهای مستقل و بعضا تقابلجویانه کرملین در مقابل سیاستهای کاخ سفید در مناطقی چون خاورمیانه است.
خلاصه ماشینی:
"کرملین دریافته بود معامله با دو کشور ایران و ترکیه در خاورمیانه نه تنها در حوزههای دو جانبه از قبیل تجارت و فروش تسلیحات است،بلکه مهمتر از همه معامله بر سر مسائل ژئوپلتیک آسیای مرکزی و قفقاز جنوبی است و این معامله به مسائلی چون مناقشات چچن،جنگ داخلی تاجیکستان، روی کار آمدن رژیم طالبان در افغانستان، افراطگرایی مذهبی در آسیای مرکزی و رقابت روسیه و آمریکا بر روی منابع نفت و گاز دریای خزر نیز تسری مییابد.
همگرایی روسیه با آمریکا در این دوره به نحوی بود که از سالهای 1002 تا 2002 مسکو برای توسعه ناتو در آسیای مرکزی باری عملیات نظامی علیه افغانستان با آمریکا همکاری میکرد و این همگرایی در تداوم همکاری در قرارداد ضد موشک بالستیک ABM 11،قرارداد استارت یا کاهش سلاحهای استراتژیک21، قرارداد نسل جدید تسلیحات هستهای، حضور نظامیان آمریکا در گرجستان و عراق نیز ادامه داشت و درنتیجه موجب کاهش بدگمانی دوجانبه میان ایالات متحده و روسیه شده بود.
(Bryanski,2009) 3-1-انگیزهها و اهداف روسیه در خاورمیانه در ارتباط با انگیزهها و اهداف سیاست خارجی روسیه در منطقه خاورمیانه،نگرشها و تحلیلهای متافوتی وجود دارد که میتوان آنها را از وجهی ر قالب دو رهیافت امنیتی و سیاسی تقسیمبندی نمود،و از سوی دیگر با در نظر گرفتن وجوه اشتراک داخلی و رویکرد خارجی،اهداف منطقهای و بین المللی،در نگاهی دقیقتر علل فعالتر شدن سیاست خاورمیانهای این کشور را در چهار گزینه:1."