خلاصه ماشینی:
"این کتاب،به بررسی وقایع سیاسی ایران، مقارن با ایام مشروطه به استناد گزارشات و اخبار موجود میپردازد براون با برخی از شخصیتهای آزادیخواه ایرانی چون تقیزاده و شیخ احمد روحی، ارتباط داشته، مکاتبهاش با روحی از 18 اکتبر تا 3 ژانویه 1894 ادامه داشته و ارتباط مکتوبش با تقیزاده به طور مستمر تا زمان نوشتن کتاب و پس از آن نیز بر قرار بوده است در بسیاری موارد براون به نقد و رد اینگونه اظهار نظرهای غیر واقعی پرداخته که در صفحات بعد،بدان اشاره خواهد شد.
»8 کتاب در یازده یادداشت بلند و کوتاه بوده و دومی در بیان احوال میرزا رضا کرمانی است تنظیم شده و فصول آن به قرار زیر است: پیشگفتار فصل اول:سید جمال الدین پیشوای اتحاد اسلام فصل دوم:امتیاز تنباکو و نتایج آن فصل سوم:ترور ناصر الدین شاه فصل چهارم:اعطای مشروطیت توسط مظفر الدین شاه فصل پنجم:محمد علی شاه و مشروطیت فصل ششم:موافقتنامه روس و انگلیس از دیدگاه ایران فصل هفتم:کودتای 23 ژوئن 1908 و انهدام نخستین مجلس فصل هشتم:دفاع تبریز فصل نهم:سقوط تبریز و قیام ایالات فصل دهم:پیروزی ملیون،کنارهگیری محمد علی شاه و اعادهء مشروطیت فصل یازدهم:جلوس سلطان احمد شاه و دعوت از مجلس دوم در فصل اول:براون به طور مفصل به زندگی و شخصیت سید جمال الدین اسد آبادی پرداخته، انگیزهها و آمال او را مورد ارزیابی قرار داده است.
براون به انتقاد از اعزام نیروهای بی شمار روسی از قفقاز به آذربایجان و رشت،بی اهمیت جلوه دادن اعزام نیروهای بریتانیا به جنوب کشور،ستایش از سیاست انگلستان در این مقطع پرداخته و میگوید: «به نظر میرسد عدم تمایل سر ادوارد گری به دخالت[در جنوب ایران برای اخراج سید مرتضی یاغی]تمایلی صادقانه و اصیل بوده است تا آن جا که من اطلاع دارم اعزام یک نیروی کوچک بریتانیایی جهت تقویت گارد کنسولی در شیراز در 26 ژوئیه 1909 تنها مورد دیگری از دخالت انگلستان در این دوره است."