چکیده:
رادوی در این کتاب، رمانس را به مثابه یک ژانر ویژه مطالعه میکند که معنای خود را نه به طور مجرد بلکه در محیطی که از آن استفاده میشود به مثابه یک عمل اجتماعی بهدست میآورد.او نشان داد که چگونه میتوان با استفاده از شیوههای مصاحبه مردمنگارانه، به همراه تحلیل روانشناختی، به بررسی رابطه پیچیده میان متن و خواننده در چارچوب مناسبات اجتماعی پرداخت.
در نهایت او به این نکته میرسد که خواندن رمانس به مخاطب اجازه میدهد که از واقعیتهای موجود فرار کند، فراری که زنان خانهدار را قادر میسازد واقعیت زندگی خود را تحمل کنند.
خلاصه ماشینی:
"در بخش سوم به عمل خواندن نزدیک میشود و محیط خواندن این کتابها، شکل غالب خواندن آنها و روابط بین گروههایی از خواندن رمانس به مخاطب اجازه میدهد که از واقعیتهای موجود فرار کند، فراری که زنان خانهدار را قادر میسازد تا واقعیت زندگی خود را تحمل کنندبه نظر رادوی، خوانندگان رمانس به دانشی دست مییابند که آنها را برای بهتر نمودن زندگی زناشویی یا راهنمایی فرزندان خود کمک میکندرادوی به دنبال پاسخ به این سؤال است که چگونه مخاطب با متن ارتباط برقرار میکند، در آن لحظات مشخص، متن چه معانی در ذهن او دارد و از آن مهمتر اینکه در زندگی روزمره او چه جایگاهی دارد«خوانش رمانس»ادبیات عامهپسند و مورد علاقه زنان خانهدار را که در سطح پایین یا متوسط قرار دارند در ارتباط با ساختار اجتماعی دربرگیرنده مخاطبان و روابط غالب بر این ساختارها که مردسالارانه است، بررسی میکندخوانندگان را که با یکدیگر دربارهی آنچه خواندهاند، تبادلنظر میکنند و بخشی از آنها گردش معانی حاصل از این کتابها را در گردونه رابطه مزبور کنترل میکنند مورد ارزیابی قرار میدهد."