خلاصه ماشینی:
"وی در مقدمهی اثر،ضمن اظهار علاقهمندی به مطالعهی نقش خاندانهای ایرانی در شکلگیری حکومتهای پیش از اسلام و حکومتهای محلی نیمهمستقل در ایران پس از اسلام،به معرفی اثر و هدف نگارش آن پرداخته است:«کتاب حاضر با مطالعه و بررسی تاریخ ایران بعد از اسلام تا حد ممکن در پی دستیابی به اطلاعات نایافته مؤثر در چگونگی تأسیس و استقرار و توسعه یکی از این نوع حکومتهاست که سید قوام الدین مرعشی در نیمهی دوم قرن هشتم هجری در مازندران بنیان نهاد و پس از او نیز بازماندگانش با بهرهگیری از زمینههای مساعد مذهبی و اجتماعی منطقه،در جهت منافع مردم آن را به قرن دهم رساندند و پس از آن نیز مردانی از آن خاندان در نقاط مختلف ایران در تشکیل حکومتهای دیگر نقشی برجسته ایفا نمودند.
وی در مورد اختلافات و درگیری میان مرعشیان معتقد است که:«این برخوردهای خشونتآمیز خانوادگی برای مردمی که از بازگشت سادات از تبعیدگاه تیمور،استقرار امنیت رفاه حکومت سید قوام الدین و فرزندان را انتظار میکشیدند،ناامیدکننده بود،چراکه این مردم در اثر این اختلافات و جنگهای پیامد آن به زحمت میافتادند و برای آنان نه کسبوکاری میماند و نه کشت و زرعی.
»(صص 361-461)سپس، مؤلف به درگیریهای میان خاندان سادات مرعشی برای به دست گرفتن قدرت پرداخته و با پناه بردن سید نصیر الدین از ترس دشمنانش به شاهرخ تیموری،معتقد است که:«این نخستینبار بود که مرعشیان برخلاف سنت بیگانهستیزی آباء و اجداد خویش،با دستاویز قرار دادن اختلافات داخلی،جهت تحکیم موقعیت خود به وابستگی تن میدهند."