چکیده:
این مقاله به بررسی و نقد کتاب«الاعجاز العلمی فی القرآن»نوشته لبیب بیضون اختصاص دارد.ناقد بعد از معرفی کتاب،به شیوه استنباط علمی از قرآن میپردازد.و براساس شیوه صحیح تفسیر و معیارهای آن معتقد است برخی مطالب ادعا شده در کتاب،اعجاز علمی ندارند و برخی از آنها از موضوع کتاب خارج میباشند.همچنین در کتاب،افراط در تفسیر علمی،تحمیل نظر بر قرآن و...دیده میشود و نوآوری چندانی وجود ندارد.
خلاصه ماشینی:
"نمیتواند مثل آن را بیاورد و قرآن نیز به این ناتوانی بشر اشاره کرده است(همان،
این اساس نویسنده موضوعی را که در حوزه علوم طبیعی مطرح است و احیانا به
نویسنده این آیه را اعجاز علمی قرآن میداند و آن را بر انرژی خورشید،
اگر این شیوه تفسیر علمی مراد نویسنده باشد،
قرآن میکند(رضایی اصفهانی،محمد علی،پژوهشی در اعجاز علمی قرآن،1،84).
این مطلب در تفسیر نمونه نیز آمده است و مفسر آیه شریفه را گویای اعجاز
قرآن کار سادهای نیست،چون گزارههای قرآنی برای معجزه علمی بودن باید
منظور از اعجاز علمی یا رازگویی علمی قرآن این است که قرآن
اگر مسألهای پیش از اسلام میان مردم مطرح بود و قرآن درباره آن مطلبی دارد،نمیتوان چنین مسألهای را معجزه علمی پنداشت،زیرا اعجاز علمی
آن است که سابقهای پیش از قرآن نداشته باشد و برای اولین بار در آیات قرآن
نویسنده باید به تبیین ارتباط این مطالب با آیات قرآن میپرداخت.
به تفسیر آیات مربوط است و چه مطالبی که در ارتباط با علوم طبیعی نقل میکند.
در باب اول کتاب مقدمات بحث شده است ولی این مطالب به مقدمه ربطی
2. تحمیل نظر بر قرآن:این شیوه از تفسیر علمی در یک قرن اخیر رواج
میشود که نویسنده مطالب علمی غیر قطعی را به قرآن نسبت داده است،زیرا
این روش در تبیین اعجاز علمی قرآن افراطی و مصداق
از این نظر نیز نقدهایی بر کتاب وارد است و مهمترین آنها به شرح ذیل میباشند.
مطالب بسیاری در باب تفسیر و علوم طبیعی از آثار دیگران در این کتاب هست."