چکیده:
در این مقاله ضرورت توجه به مباحث نجومی در قرآن و اهداف قرآن از طرح این مباحث(از جمله خداشناسی،معادشناسی،نظمشناسی جهان و بیان حقایق علمی)بیان میشود.سپس نگارنده با ذکر تعریف و تاریخچه علم نجوم، نگاهی اجمالی به مباحث نجومی مطرح شده در قرآن میاندازد. همچنین پدیدههای آسمان،زمین، خورشید،ماه و ستارگان را از منظر قرآن به اجمال بررسی میکند و در پایان به این نتیجه میرسد که قرآن کتاب نجوم نیست ولی گزارههای علمی(حدود 051 آیه نجومی)در قرآن وجود دارد که لازم است با توجه به یافتههای کیهانشناسی، تفسیر بهتری از آنها ارائه و اعجازهای علمی و نظریهپردازیهای علمی آنها شناخته شود و تفسیرهای غیرصحیح آیات اصلاح و چالشهای توهمی قرآن و علم نجوم برطرف شود.
خلاصه ماشینی:
"همچنین پدیدههای آسمان،زمین، خورشید،ماه و ستارگان را از منظر قرآن به اجمال بررسی میکند و در پایان به این نتیجه میرسد که قرآن کتاب نجوم نیست ولی گزارههای علمی(حدود 051 آیه نجومی)در قرآن وجود دارد که لازم است با توجه به یافتههای کیهانشناسی، تفسیر بهتری از آنها ارائه و اعجازهای علمی و نظریهپردازیهای علمی آنها شناخته شود و تفسیرهای غیرصحیح آیات اصلاح و چالشهای توهمی قرآن و علم نجوم برطرف شود.
قرآن از آغاز آفرینش آسمان و زمین(انبیاء03/)،ماده اولیه تشکیل دهنده آنها(هود7/؛انبیاء03/؛ فصلت11/)و مراحل و دورههای این آفرینش(اعراف45/؛یونس3/؛فرقان/ 95؛ق83/؛فصلت9/-21)و نیز از برخی تحولات و تغییرات صورت گرفته در این روند(نازعات72/-33؛ فصلت9/-21؛ذاریات74/)سخن گفته است.
قرآن در بسیاری از موارد وقتی از آفرینش آسمانها و زمین،برافراشتن آسمانها با ستونهای نادیدنی[جاذبه] (رعد2/؛لقمان01/؛مرسلات52/؛ فاطر14/؛حج56/)،کوتاه و بلند شدن شب و روز(آل عمران091/؛ یونس6/؛جاثیة5/؛مومنون08/)و برخی دیگر از موضوعات نجومی سخن میگوید،آنها را نشانههایی برای شناخت خدا میداند(بقره461/؛رعد 3/؛جاثیه31/؛مومنون08/)و انسانها را به تفکر و تعقل در آنها فرا میخواند(ابراهیم91/؛یونس101/؛ انبیاء03/).
قرآن کریم در برخی آیات از پایان یافتن این جهان سخن گفته(روم8/؛ لقمان92/)و حوادثی را که در آن زمان برای آسمان(مزمل81/؛فرقان/ 52؛حاقه61/؛انفطار1/؛رحمن/ 73؛انبیاء401/)،زمین(واقعه4/؛ مزمل41/؛نازعات6/؛زلزال1/؛ حج1/؛انشقاق4/؛زلزال2/), کوهها(مرسلات01/؛حاقه31/؛ حاقه41/؛معارج9/؛قارعه5/؛ مزمل41/؛واقعه6/),و ماه و خورشید(تکویر1/؛قیامت8/؛ قیامت9/)و ستارگان(مرسلات8/؛ تکویر1/)اتفاق خواهد افتاد،بیان نموده است.
نگاهی گذرا به برخی پدیدههای نجومی از منظر قرآن الف:آسمان قرآن در موارد فراوانی به آسمان قسم یاد کرده(ذاریات7/؛طور5/؛ بروج1/؛طارق1/ و 11؛شمس5/) و آن را از بزرگترین مخلوقات (نازعات72/)و ملک(آل عمران/ 981؛مائده71/ و 81)و میراث(آل عمران081/)برای خدایی میداند که عرش و تخت قدرت او سراسر آسمانها را فرا گرفته است(بقره/ 552)."