چکیده:
مقدمه:تعیین طرحوارهی DNA Orofiling)DNA یکی از قدرتمندترین و قابل اعتمادترین ابزارهای تشخیص هویت در پزشکی قانونی است.هرگاه مقدار DNA حاصل از اجساد و بقایای مواد زیستی موجود در صحنهی جرم کم باشد(کمتر از 001 پیکوگرم یا 33 نسخه)،تعیین طرحواره با مشکل مواجه خواهد شد.تکثیر تعداد اندک نسخههای DNA با استفاده از روشهای تکثیر کلی ژنوم( WGA ) مانند روش خاص Preamplification Improved Primer Extension)I-PEP PCR )امکانپذیر است.
روشها:با ارزیابی شیوههای موجود PEP و I-PEP بر روی رقتهای متفاوت DNA ،تلاش در جهت دستیابی به روش بهینهای که با کمترین مقدار DNA الگو،طرحوارهای قابل اعتماد را ارایه دهد،انجام گرفت.این روش شامل نوعی PCR است که از پرایمرهای 51 نوکلئوئیدی تصادفی استفاده میشود.به دنبال این روش،تکثیر اختصاصی DNA با پرایمرهای اختصاصی مختلف انجام شد.
یافتهها:پس از بهینهسازی روش I-PEP و تکثیر کلی ژنوم با روش جدید،که ما آن را KI-PEP PCR نامیدیم،تعیین طرحواره با تنها 2/5 پیکوگرم از DNA اولیه صورت گرفت.همچنین با استفاده از پرایمرهای اختصاصی،قطعهای به طول 6011 باز به راحتی تکثیر شد.
نتیجهگیری:روش KI-PEP نه تنها توانایی تکثیر مقادیر کم DNA را دارد،بلکه باتوجه به طول STR های موجود در کیتهای مرسوم تشخیص هویت،طول مناسب برای تعیین طرحواره را نیز ایجاد میکند.
خلاصه ماشینی:
"یافتهها:پس از بهینهسازی روش I-PEP و تکثیر کلی ژنوم با روش جدید،که ما آن را KI-PEP PCR نامیدیم،تعیین طرحواره با تنها 2/5
نتیجهگیری:روش KI-PEP نه تنها توانایی تکثیر مقادیر کم DNA را دارد،بلکه باتوجه به طول STR های موجود در کیتهای مرسوم
تعیین طرحوارهی DNA با استفاده از کیت تکثیر PCR ارایه داد.
تکثیر کل ژنوم با استفاده از روش KI-PEP PCR
انجام روش KI-PEP تکثیر اختصاصی DNA های رقیق شده برای
(61)- Smear جدول 2-مقایسهی میزان تکثیر اختصاصی مشاهده شده برای DNA و DKIP در سطح ژل آگاروز
میزان تکثیر اختصاصی رقتهای متفاوت یک نمونه DNA و DKIP با استفاده از پرایمرهای اختصاصی مختلف در سطح ژل آگاروز 1/5%
رقت 1/00004 برای DNA و DKIP و ب)تکثیر اختصاصی برای رقتهای بیشتر از 1/002 و کمتر از 1/0002 رای DNA نشان داده شده است.
تصویر 2-حساسیت روش KI-PEP PCR طرحوارهی به دست آمده از رقت واقعی 1/000002 از DNA پس از تکثیر با
روش KI-PEP PCR که برابر با 2/5 پیکوگرم از DNA اولیه است.
حاصل از رقت*1 از DNA ،در این طرحواره نیز مشاهده میشود که بیانگر قابل اعتماد بودن طرحوارهی بالا
شده در تکثیر آللها با استفاده از روش I-PEP در مقایسه با دیگر
تصویر 3-طرحوارههای حاصل از دو رقت متفاوت DNA پس از تیمار با روش KI-PEP PCR الف)طرحوارهی به دست
آمده از رقت واقعی 1/00002 از DNA پس از تکثیر با روش KI-PEP PCR که برابر با 52 پیکوگرم از DNA اولیه
ب)طرحوارهی به دست آمده از رقت واقعی 1/00008 از DNA پس از تکثیر با روش KI-PEP PCR که برابر"