خلاصه ماشینی:
"(به تصویر صفحه مراجعه شود) نقد و معرفی نقد و بررسی کتاب البدور الزاهرة فی القراءات العشر المتواترة من طریقی الشاطبیة و الدری سید یوسف محفوظی موسوی مدخل از علومی که دربارهء قرائت قرآن مجید پدیدار شد،علم قراءات است که کار نسبتا فراوانی دربارهء آن انجام گرفته و گسترش زیادی یافته است،به گونهای که کتابها، تألیفات،قصاید و مقالاتی-چه در دوران کهن و چه دورههای معاصر-درخصوص آن،به رشتهء تحریر درآمده است و از جانب شخصیتهای مختلف،اظهارنظرها و آرایی دربارهء آن ابراز شده است که بین برخی از آنها،تناقضها دیده میشود،به گونهای که در مورد قبول یا رد برخی از قراءات،چنان آراء ضد و مخالف،ارایه شده که فتوای اسلام و کفر افراد نیز،به میان کشیده شده است.
1 یکی از کتبی که در دوران معاصر در زمینهء قراءات نوشته شده است،کتاب«البدور الزاهرة فی القراءات العشر المتواترة من طریقی الشاطبیة و الدری»است که مؤلف آن قراءات عشر2را از طریق«الشاطبیة و الدرة»-که قریبا به آنها اشاره میرود-از نظر قاریان و راویان آنها،گزارش کرده است.
عبد الفتاح قاضی،آراء قاریان دهگانه و راویان آنها را دربارهء جاهای گفتن«بسمله»،به هنگام قرائت قرآن،چه در ابتدای سورهای از قرآن،یا وسط آن،یا به هنگام قطع قرائت و شروع مجدد و جز آن،به گونه مشروحی،آورده است؛به عنوان نمونه،نظر قاریان و راویان را در این باره،در موضع بین دو سوره،چنین بیان داشته است:«قاریان دهگانه و راویانشان،در حکم بسملهء میان دو سورهء قرآن با یکدیگر،اختلاف نظر دارند،«قالون»، «ابن کثیر»،«عاصم»و«ابو جعفر»،قایل به گفتن آن،میان دو سوره،شدهاند؛حمزه و خلف،به وصل دو سوره به هم و نیاوردن بسمله بین آنها،نظر دادهاند،و...."