چکیده:
هدف؛هدف این مقاله بررسی نقش آموزشهای دینی در سلامت فردی و اجتماعی و تأثیر پیشگیرانه آن در امر سلامت جسمی،روانی و اجتماعی و انواع سلامت از منظر متفکرین اسلامی و غربی و اثرات آموزشهای دینی و برنامه های درسی معنوی بوده است.روش؛روش مورد استفاده در این پژوهش،تحلیل اسنادی بوده که کلیه اسناد یا آثار مربوط به موضوع شامل نوشتاری(کتابها،مقالات و...)و غیر نوشتاری(سایتها)میباشد.از جامعه فوق نمونهها به صورت هدفمند و با توجه به گزارههای پژوهش و ابزار گردآوری فرمهای فیشبرداری،انتخاب شدهاند.روش مورد استفاده برای تحلیل دادهها کیفی بوده است.یافتهها؛یافتههای تحقیق نشان داده است که دین در سلامت جسمی،از جمله:ایجاد رفتارهای سالم و بهداشتی،افزایش طول عمر و کاهش میزان مرگومیر و ابتلا به بیماری و عملکرد خوب سیستم ایمنی در برابر برخی از بیماریها و...،موثر میباشد.نقش دین بر سلامت روان:رضایت از زندگی،ایجاد شخصیت سالم و نگرش مثبت و تقلیل مشکلات عاطفی روانی و جلوگیری از بیماریها و امراض روانی...،رابطه مثبت بودن و روان را نشان میدهد.در نقش دین بر سلامت اجتماعی به انسجام و کنترل اجتماعی،کاهش رفتارهای نابهنجار و انحرافی،ایجاد یک نظام فکری مشترک و اصلاح جامعه و تغییر افکار ناسالم میتوان اشاره نمود.نتیجهگیری؛بین ابعاد مختلف دینداری و معنویت با سلامت جسمی،روانی و اجتماعی رابطه مثبت وجود دارد،به گونهای که باورهای دینی میتوانند فرد را به سوی کمال و تعالی و در نتیجه سالمت روانی و جسمی و نهایتا سلامت اجتماعی هدایت کنند.
Aim: This study aims to investigate the role of religious teachings in individual and social health and the effect of religion on different aspect s of life and the ideas of Islamic and western scientists on the issue is discussed. Method: The method in this research is document analyses. Results: The results of the survey shows the effectiveness of the religion on health including healthy behaviors، improving life style and immunity of the body against diseases and infections. To expand the definitions and intensive role of religion in a healthy society the article also refers to integrity and social control of a religious community and consequently considerable reduction in undesired behaviors. Conclusion: The author of the paper concludes that there is a positive relationship between different aspects of the religion and physical، spiritual and social health. religious believes leads toward perfection and transcendence and on the whole physical، spiritual and social health.
خلاصه ماشینی:
حق سلامتی به معنی برخورداری از یک زندگی سالم و مولد و با کیفیت،توام با طول عمر قابل قبول و عاری از بیماری و ناتوانی است هدف اولیه نظام سلامت در هر کشور نیز تامین،حفظ و ارتقاء سلامت و کیفیت زندگی آحاد جامعه میباشد برای تحقق این امر فراهمسازی امکانات و تسهیلات مناسب جهت تامین سلامت جسمی،روانی،اجتماعی در کلیه مراحل زندگی از حقوق طبیعی و نیازهای اولیه انسان بهشمار میرود که در مکتب روحبخش اسلام مورد تاکید قرار گرفته است(احمدی و همکاران،6831).
در این پژوهش تا به اینجا به اهمیت دین در سلامت جسم و روان و به تبع آن سلامت جامعه پرداخته شده اما لازمه رسیدن به سلامت پی بردن به اهمیت و لزوم همبستگی و مشارکت و بهخصوص مشارکت دینی در عرصه اجتماع میباشد ضرورت مشارکت اجتماعی و دینی در امر رشد و ارتقا و پیشرفت فرد و جامعه قابل توجه است.
تعالیم دینی در بر گیرنده همه ابعاد وجود انسان و تنظیم کننده روابط فردی و اجتماعی او در تمام زمینهها میباشد(مولایی بادجانی،1831) آموزههای راستین دین برای ساختن انسان والا و با کرامت برنامه ویژه و روش مخصوصی دارد به جهت ضرورت پیشگیری و مهار انسان از افتادن به غرقاب انحراف و کجیها و به منظور رشد و ترقی او و رسانیدنش به کمال معنوی و آسمانی مورد توجه بوده است(ناطقی،4831).