چکیده:
در این جستار کوتاه،ضمن تفکیک مسألهی مفهومی علیت تاریخی از مسألهی معرفت شناختی،جایگاه این دو مسأله در فلسفهی تحلیلی تاریخ،مورد بررسی قرار گرفته و در ارتباط با مسألهی تبیین تاریخی،دیدگاه دو فیلسوف برجستهی تاریخ که هر دو به نحلهی ایده آلیستی تعلق دارند،به اختصار آورده شده است.کالینگوود،با تمایز بین سه معنای علت در علوم تجربی،زندگی عملی و تاریخ،علت را در تاریخ،به معنای دلیل میگیرد و تبیین رویدادهای تارخی را در گرو فهم اندیشهی فاعلان آن رویدادها و از طریق باز اندیشی و باز سازی ذهنی آنها توسط مورخ میداند.اوکشات،با تأکید بر جنبهی منحصر به فرد بودن رویدادهای تاریخی،تبیین آنها را نه به وسیلهی تعمیم،بلکه با ذکر جزئیات هر چه بیشتر به طوری که در سلسله رویدادهای مرتبط با هم،هیچ خلأ و فروافتادگی باقی نماند،میداند و از این رو«علت»را مفهومی زائد و غیر ضروری دانسته و از حوزهی پژوهش تاریخی،طرد میکند.
خلاصه ماشینی:
"این مسأله را میتوان مسألهی مفهومی(3)علیت تاریخی نامید.
فلسفهی تاریخ در این دو معنای متفاوت واژه،غالبا به ترتیب،نظری(13)و نقدی(14)نامیده
باید علمی باشد،نیازی به نقد فلسفهی خاصی از پژوهش تاریخی نخواهد بود.
اما اگر هدف فلسفهی نقدی تاریخ،روشن ساختن ماهیت پژوهش تاریخی است،
را تنها از بیرون،به عنوان اموری که ما صرفا ناظر آنها هستیم،میتوان تبیین کرد و این با
ادعای کالینگوود در این جا این است که ارتباطی بین فکر فاعل تاریخی و فعل آن فاعل،
وجود دارد و از طریق این ارتباط است که باید به فهم آن افعال رسید.
آن افعال دارد،این است که برای آنها دلیل،واقع میشود.
از این نظر،اوکشات میگوید:اگر کسی رویدادهای تاریخی را با ارجاع آنها به نوع یا
تبیین تاریخی است که مفهوم«علت»را به عنوان مفهومی زائد و غیر ضروری،از حوزهی
البت در این جا هم چنین،باید بین مسألهی معرفت شناختی علل تاریخی و مشکل تجربی تشخیص و شناخت علل
این رساله بعدا بخش اعظم کتاب اندیشهی تاریخ( The Idea of History )او را تشکیل داد که بعد از مرگ وی در سال 1946 منتشر گردید.
(1975)،و در باب تاریخ( On History )(1983)،اشارهای به آثار وی را میتوان در این نوشته یافت:( 541
قید«غالبا»را برای این آوردیم که بین دو سنت مهم در باب تبیین علمی،تمایز بگذاریم.
این نام توسط هگل و نویسندگانی دیگر،در پایان قرن هجدهم به کار رفت،ولی آنها معنای کاملا
فلسفهی تاریخ مینهادند،به وسیلهی خود تاریخ نیز قابل انجام بود،ولی پوزیتیویستها تلاش کردند تا از این طریق،
ولی حتی نوشتههای کالینگوود نیز هنگامی مورد مطالعهی گسترده قرار گرفت که فلسفهی نقدی تاریخ،"