خلاصه ماشینی:
"تفاوت مبانی مبارزه بین امام خمینی(ره)و گروههاییکه دامنۀ آنها از کمونیسم شوروی تا چینی،کوبایی،آلبانیایی و سوسیالیسم اروپایی و حتی سوسیالیسم ستیزگران بلاد غربماجرا و سرانجامدانشجویان مبارزدر اروپا و امریکا درغوغایایدوئولوژیهاو در کورانمکتبسازیها بود کهدانشجویان ایرانی خارج ازکشور نیز هرکدام و هر دستهاش بهمکتب،مرام،ایدئولوژی و مسلکی گرایشپیدا کردند.
2 از میان این گروه،شهید چمران به لبنان رفت و با همراهی امام موسی صدر«حرکت محرومین»و«افواج مقاومتلبنابی»(امل)را تأسیس کرد و تا پیروزی انقلاب در آنجا ماند،شریعتی به ایران بازگشت و فعالیت خود را در دانشگاهمشهد و سپس حسینیه ارشاد در قالب جدیدی ادامه داد و یزدی و قطبزاده به امریکا بازگشتند.
در امریکا محمد نخشب،مؤسس نهضت خداپرستان سوسیالیست-که پس از آزادی از زندان به این کشورعزیمت کرده بود و در دانشگاه تگزاس تدریس میکرد-انجمن اسلامی دانشجویان ایرانی در امریکا راتأسیس کرد.
فقط برملا شدن زاویه داشتن فاحش دیدگاههایامثال رضا رئیسی طوسی با امام خمینی(ره)در جریان اوج گیری انقلاب اسلامی به رهبری امام(ره)در سال 1357میتوانست سبب جدایی این دانشجویان مسلمان آزاده از جریان التقاط پنهان شود و این اتفاقی بود که افتاد؛بهگونهای که بعضی از همراهان آن زمان رئیسی طوسی هماکنون از شخصیتهای ارزنده و اصولگرای فرهنگیبه شمار میآیند.
افرادی همچون مرحوم سید خلیل طباطبایی،شهید مجید حداد عادل،مرحوم علی فرزین،عبد الله محمودزاده،دکتر فرمد،که اغلب آنها پس از پیروزی انقلاب بهسپاه پاسداران انقلاب اسلامی میپیوستند،میکوشیدند فعالیت دانشجویان مسلمان را در ذیل راهنماییهای شهیدبهشتی و شهید مطهری سامان دهند.
دورۀ کوتاه پس از خرداد1356(فوت مرحوم دکتر شریعتی)تا شهریور1357 و هجرت اجباری امام خمینی(ره)به پاریس،دوران مهمی در شکلگیری همگراییها و واگراییهایدانشجویان مقیم خارج از کشور است که بعدها دامنۀآن به محیط سیاسی ایران پس از انقلاب اسلامی نیزکشیده میشود."