چکیده:
مهمترین نقش در پرورش و رشد فکری و روانی کودک بر عهدهی خانواده است و مدرسه نیز در خدمت خانوادههاست.مدرسه و خانواده باید همکاری متقابل داشته باشند و زمانی میتوانند رسالت آموزشی و تربیتی خاص خود را به نحو مطلوب انجام دهند که هر یک،از شناخت تربیتی کافی،بهرهمند باشند و نقش تربیتی خاص خود را با بصیرت ایفا کنند.از طرف دیگر خانواده،اولین مدرسهی تربیت اخلاقی و دینی است و کودک به تدریج بر اساس مشاهدات روزمره،پایههای اخلای خود را پیریزی میکند.در این میان،یکی از مسائلی که در خانواده باید به آن اهمیت داده شود،انجام فرائض دینی،به ویژه نماز است.نماز فقط عبادت خدای بیهمتا نیست،بلکه بازدارندهی معنوی از ارتکاب گناهان نیز هست. زمینهسازی اولیهی فراگیری و به کارگیری آموزههای دینی از سوی فرزند و تقویت آنها به ویژه نماز به عهدهی والدین است؛چرا که در پرتو تربیت دینی درست میتوان بر بسیاری از دوگانگیها و عوامل مخرب و تأثیرگذار دیگر،غلبه کرد.
خلاصه ماشینی:
"تعامل اولیا و مربیان در ترویج فرهنگ نماز (به تصویر صفحه مراجعه شود) نرگس پیرمرادی -کارشناس ارشد مدیریت دولتی(منابع انسانی) -مدرس دانشگاه و عضو انجمن اولیا و مربیان چکیده مهمترین نقش در پرورش و رشد فکری و روانی کودک بر عهدهی خانواده است و مدرسه نیز در خدمت خانوادههاست.
زمینهسازی اولیهی فراگیری و به کارگیری آموزههای دینی از سوی فرزند و تقویت آنها به ویژه نماز به عهدهی والدین است؛چرا که در پرتو تربیت دینی درست میتوان بر بسیاری از دوگانگیها و عوامل مخرب و تأثیرگذار دیگر،غلبه کرد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) جوانهی تربیت دینی در خانواده انجمن اولیا و مربیان مظهر همکاری دو کانون خانواده و مدرسه درامر تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان است؛دو کانونی که باید مجموعا به صورت نهادی واحد در آیند و سیاست و بینش مشترکی را در پیش گیرند.
8-ضعف اعتقادی:فرزندان هر چند در کتابهای درسی خواندهاند که خدا و قیامتی هست و مسائل دینی تا حدودی به (به تصویر صفحه مراجعه شود) آنان گفته شده است با این همه،عدهای از آنان به باور و یقین نرسیدهاند.
زمینهسازی اولیهی انجام فرایض دینی و تقویت توجه به نماز به عنوان بازدارندهای معنوی در فرزند،نخست بر عهدهی والدین است که پس از تولد،این وظیفه با خواندن اذان و اقامه در گوشهای نوزاد آغاز و در طول زمان با انجام وظایف دیگری پیگیری میشود."