چکیده:
کربن عمدهترین عنصر گازهای گلخانهای محسوب میشود که ترسیب آن توسط فرایند فتوسنتز و از طریق زیتوده گیاهی،سادهترین و ارزانترین راهکار ممکن برای کاهش سطح این گاز اتمسفری است.پوشش گیاهی با بافت چوبی توانایی ترسیب کربن بیشتری دارد و در مراتع خشک بیشتر شامل فرم رویشی بوتهای است.در این مقاله با هدف ارزیابی توان ترسیب کربن گونههای بوتهای غالب،بخشی از مراتع خشک گربایگان انتخاب شد.پس از تعیین منطقه معرف و محاسبهء درصد تاجپوشش گونههای بوتهای،گونههای گلآفتابی (Helianthemum lippii(L)Pers.) ،سیاه گینه (Dendrostellera lessertii(Wikstr.)VanTiegh.) و درمنه دشتی (Artemisia sieberi Besser) به عنوان گونههای غالب منطقه تعیین شدند.براساس روش آماری تعیین حجم نمونهگیری،تعداد 29 پایه از گونه گلآفتابی و 89 پایه از هر یک از گونههای سیاه گینه و درمنه دشتی به طور تصادفی انتخاب شدند و اندامهای هوایی و زیرزمینی آنها با آزمایشگاه منتقل و ضریب تبدیل ترسیب کربن هر اندام گیاهی یه صورت جداگانه توسط روش احتراق تعیین شد.نتایج آماری این بررسی نشان داد که میزان ترسیب کربن در سه گونهء مذکور اختلاف معنیداری داشت (P>1%) و گونهء درمنه دشتی بیشترین توان ترسیب کربن در منطقه را داشت.همچنین ترسیب کربن در بین اندامهای چهارگانه(برگ،شاخه،ساقه و ریشه)سه گونهء مورد مطالعه،تفاوت آماری معنیداری را نشان داد (P>1%) و ساقههای گیاهان بیشترین توان در ترسیب کربن و برگها کمترین توانمندی را داشتند.
خلاصه ماشینی:
"مجلهء محیطشناسی،سال سی و چهارم،شمارهء 64 تابستان 78،صفحهء56-27مقایسهء توان ترسیب کربن سه گونهء بوتهای گلآفتابی،سیاه گینه و درمنهء دشتی در مراتع خشک ایران(مطالعهءموردی:دشت گربایگان فسا) محمد رحیم فروزه،1*،غلامعلی حشمتی2،غلامعباس قنبریان3،سید حمید مصباح4--------------(1)-کارشناس ارشد مرتعداری دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان (2)-استاد اکولوژی گیاهی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان.
(3)-استادیار مرتعداری دانشگاه شیراز (4)-مربی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس تاریخ دریافت:58/6/11 تاریخ پذیرش:68/3/9چکیده کربن عمدهترین عنصر گازهای گلخانهای محسوب میشود که ترسیب آن توسط فرایند فتوسنتز و از طریق زیتوده گیاهی،سادهترین و ارزانترین راهکار ممکن برای کاهش سطح این گاز اتمسفری است.
نتایج آماری این بررسی نشان داد که میزان ترسیب کربن در سه گونهء مذکور اختلاف معنیداری داشت (P>1%) و گونهء درمنه دشتی بیشترین توان ترسیب کربن در منطقه را داشت."