چکیده:
تنها کیفیت آب اختلاط متغیر است.نتایج حاکی از آن است که در صورتی که تصفیه ثانویه بر روی فاضلاب شهری انجام شود و مواد آلی به حد مطلوب در آب اختلاط برسد کاهش مقاومت آن نسبت به مقاومت بتن تهیه شده از آب آشامیدنی کمتر از 10 درصد خواهد و روی مقاومت 7 روزه بتن تأثیر محسوستری نسبت به مقاومت 28 روزه بتن میگذارد.بنابراین باتوجه به اختلاف نامحسوس مقاومت فشاری بتن 28 روزه با بتن تهیه شده از آب آشامیدنی نمیتوان انتظار داشت که مقاومتهای طولانی مدت بتن(3 ماه،6 ماه و یک سال)نیز اختلاف محسوسی با مقاومت بتن استاندارد داشته باشند.
خلاصه ماشینی:
"نتایج نشان میدهد که با افزایش کیفیت پسابهای تصفیه شده(کاهش مواد آلی موجود در پساب)درصد افت مقاومت فشاری نمونههای تهیه شده از پساب نسبت به نمونههی کنترل کاهش یافته است،بهطوری که افت بتن تهیه شده از پساب خروجی واحد تهنشینی ثانویه فاضلاب در حدود ده درصد نسبت به نمونه کنترل است و این مقدار به اندازه افت مجاز تعیین شده در استاندارد ACI برای آب اختلاط بتن است (chatveera et al, (2006 (نمودار شمارهء 2).
(به تصویر صفحه مراجعه شود) نمودار شمارهء(8):روند کاهش مقاومت فشاری 28 روزه بتن با افزایش میزان COD در آب اختلاط نتیجهگیری براساس نتایج به دست آمده از آنالیز آزمایشگاهی پساب خروجی از مراحل مختلف تصفیه فاضلاب شهری و مقایسه مشخصات اندازهگیری شده آن با محدودیتهای مجاز ذکر شده در مراجع مختلف،پساب تصفیه قرار گیرد،بدون آنکه تأثیر معکوسی روی خصوصیات بتن داشته باشد.
2-مقدار BOD (مواد آلی)موجود در فاضلاب شهری در حدود 004 میلی گرم در لیتر و در صورتی که مستقیما بهعنوان آب اختلاط بتن مورد استفاده قرار گیرد باعث کاهش مقاومت فشاری بتن به میزان 02 تا 03 درصد نسبت به مقاومت فشاری بتن تهیه شده از آب آشامیدنی خواهد شد.
3-تصفیه ثانویه فاضلاب شهری که به صورت سیستم لجن فعال باشد حداقل حدود 08 درصد BOD موجود در پساب را حذف کند که برای رسیدن به حد مطلوب مواد آلی در آب اختلاط بتن کافی استـ 4-با مقایسه نمودارها میتوان نتیجه گرفت،که ناخالصیهای موجود در پسابی که بهعنوان آب اختلاط و نگهداری بتن به کار رفته است،روی مقاومت فشاری کوتاه مدت 7 روزه تأثیر محسوستری نسبت به مقاومت 82 روزه بتن میگذارد."