چکیده:
«فهرست مستند اسامی مشاهیر و مؤلفان»و لوح فشرده سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران یکی از ابزارهای دستیابی به نام اشهر نویسنده است و دیگر ابزارها عبارتند از لوح فشرده و سایت کتابخانه کنگره آمریکا.پژوهشگر در مقایسه بین این دو مرکز به ناهماهنگیهایی برخورد که میتوانست ناشی از نا آشنایی فهرست نویسان کتابخانه کنگره با اسامی ایرانی و به خصوص زبان فارسی باشد.مشکلاتی نظیر ناآشنایی به نام مستعار، نام اصلی(اشهر)نویسنده و نا آشنایی با نام خانوادگی در اسامی چند بخشی.به همین دلیل پژوهشگر بر آن شد تا با شناسایی الگوهای متفاوت،الگویی در اختیار قرار دهد که در همه جا به یک نوع تلفظ و نوشته شود. در این تحقیق نشان داده شده که شیوههای دگر نویسی در کتابخانهء کنگره دچار تشتت بوده و از معیار واحدی پیروی نمیکند.به همین منظور،نگارنده الگوی پیشنهادی خو را ارائه داده است.
خلاصه ماشینی:
"و نام اصلی به نام مستعار که به عنوان اسم اشهر انتخاب شده است،ارجاع داده میشود: اسفندیاری،علی-نیما یوشیج به این ترتیب کلیه کتابخانههایی که از فهرست مستند استفاده میکنند،به گونهای یک دست عمل میکنند؛و مراجعان به کتابخانهها به ویژه کتابخانههای یک شبکه نیز به راحتی میتوانند نام مورد نظر خود را در تمام کتابخانههای شبکه جست و جو کنند.
هدف دیگری نیز از این طریق برای این پژوهش متصور میشود و آن ارائه شکل درست نامهای مستعار نویسندگان ایرانی به الفبای انگلیسی به کتابخانهء کنگره برای تصحیح فهرست مستند این کتابخانه است تا این کتابخانه،نه تنها این گروه از نامها را تصحیح کند،بلکه با استفاده از الگوهای یافته شده در این پژوهش بتواند سایر اشکال نامهای حداقل نویسندگان معاصر ایرانی را تصحیح نماید.
نمونهای از دگر نویسی (به تصویر صفحه مراجعه شود) نتیجه گیری در پژوهش حاضر سعی بر آن بوده که تفاوت میان الگوهای دگر نویسی نامهای مستعار نویسندگان معاصر ایرانی مندرج در فهرست مستند اسامی مشاهیر و مؤلفان سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران با همین اسامی در فهرست مستند کتابخانه کنگرهء آمریکا شناسایی شود.
این پژوهش نشان داد که دگر نویسیهای موجود،آن گونه که در سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران و کتابخانه کنگره آمریکا به کار رفته،به نارساییهای متعددی دچار شده است و همین نارساییهای سبب شده هماهنگی لازم برای دگر نویسی نامها به طور اعم و نامهای مستعار نویسندگان معاصر ایرانی به طور اخص بیشتر با نوعی سلیقه شخصی توأم شود."