چکیده:
اخلاق جوهرة یهودیت است؛ اما با توجه به مشکلات مطرح شده دربارة باب اخلاق یهودی، یافتن تعریفی جامع از اخلاق یهودی ممکن نیست. با این حال، مجموعة گسترده و پرارزشی وجود دارد که «اخلاق یهودی» نامیده میشود. اصول اخلاقیات یهود، نخست در ده فرمان حضرت موسی تبیین شد؛ سپس در قوانین شریعت تورات در کتب مقدس عبری توسعه یافت و پس از آن، پیامبران عبرانی به نقد و بررسی آن پرداختند، و بار دیگر در قوانین شفاهی میشنا گسترش یافت. پس از آن، در گمارا و میدراش تجزیه و تحلیل شد و در قرون وسطا و مدرن، دوباره با واژههای فلسفی و عرفانی تفسیر شد.با توجه به این امر، آثار مکتوب اخلاق یهودی به طور معمول به چهار گروه اصلی تقسیم میشوند: توراتی، حاخامی، قرون وسطایی و مدرن.اخلاق اجتماعی جایگاه خاصی در یهودیت و کتاب مقدس و تلمود دارد. برخی از آموزههای اخلاق اجتماعی یهود عبارتاند از: محبت به همنوع، تواضع و فروتنی، دستگیری از مستمندان، عدالت و درستکاری، تقدس حیات، اعتدال و میانهروی و عفو و گذشت. به جز اخلاق، فلسفة اخلاق نیز جایگاه خاصی در یهودیت دارد که به برخی از امور بنیادین اخلاق، مانند کمال اخلاقی میپردازد.
خلاصه ماشینی:
"به عبارت دیگر، مسئله این است که اگر هلاخا و اخلاق یهودی، هر دو اصیل و معتبراند، آیا میتوان یکی از آنها را مقدم بر دیگری دانست؟ اگر اینگونه نیست، در هنگام تعارض این دو، تکلیف چه خواهد بود؟ اگر آنها هیچ تعارضی با یکدیگر ندارند، پس تفاوتشان در چیست؟ مشکل دیگر اینکه اگر اخلاق دینی خاصی فراتر و بالاتر از هلاخا وجود دارد، پس رابطة این نوع اخلاق با قانون مدنی غیردینی یهودیت چگونه است؟ وظیفة یهودیان در مورد تحمیل یا ارائه این اخلاق به غیریهودیان چیست؟ 109 اشکالات دیگری نیز در این باره مطرح میشود؛ مانند اینکه اگر قرار باشد اخلاقیات را همة مردم جهان بپذیرند، در این صورت اخلاق یهودی باید نه تنها اصولی جامع و دربرگیرنده همه مردم جهان داشته باشد، بلکه باید برای همگان نیز در دسترس و قابل استفاده باشد.
با نگاهی به اولین دسته از گروههای چهارگانة کتابهای اخلاقی یهودیت در قرون وسطا، یعنی نوشتههای فلسفی، به نظر میرسد موضوع اصلی و شالودة اساسی مباحث اخلاقی در میان فیلسوفان یهودی آن دوران، پیرامون ذات و ماهیت خداوند بوده است؛ بدینسان که به عقیدة آنان، میزان اهمیتی که افراد برای رفتارهای اخلاقی قائل میشوند، بستگی به میزان ارزشگذاری آنان بر ماهیت و ذات انسانی دارد، و از آنجا که در آیین یهود، عقیده بر این است که انسان بر صورت الهی خلق شده است، کیفیت قضاوت و ارزیابی ما از ذات انسان به مقدار زیادی به نحوة قضاوت ما دربارة ذات الهی بستگی دارد؛ اگر خداوند را به طور ذاتی فعال دانستیم، بر ما لازم است تا تکامل و سعادت خویش را در فعالیت و رفتار خود بیابیم."