چکیده:
پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی آموزش مثبت نگری در افزایش امید به زندگی زنان بدون همسر شهر اهواز پرداخته است. نمونه آماری پژوهش 50 نفر بود که به روش تصادفی خوشه ای و تصادفی ساده انتخاب شده و به دو گروه آزمایش و شاهد تقسیم گردید. برای گردآوری داده ها، از پرسش نامه امیدواری میلر استفاده شد که ضریب پایایی آن به شیوه آلفایکرونباخ (91/ 0 r=) محاسبه گردید. برای تجزیه و تحلیل داده های آزمون، از روش آماری تحلیل کواریانس یک متغیر استفاده گردید. سطح معناداری برای تایید فرضیه پژوهش 05/0=α در نظر گرفته شد. یافته های پژوهش نشان دهد که، کاربرد مثبت نگری با تاکید بر آیات قرآن بر افزایش امید به زندگی زنان بدون همسر شهر اهواز موثر بوده(0001/0 P=) و تاثیر آموزش مورد نظر، با توجه به نتایج آزمون پیگیری، از ثبات لازم برخوردار بوده است.
The present study investigates whether teaching positive thinking hasan effect on the increase in hope for life in widows living in Ahwaz. The sample group was a randomly selected group of 50 people who were divided into two groups: an experimental group and a control group. To collect the data ،Miller’s hopefulness questionaire was used
whose coefficient of reliability was measured according to Coronbach α (r =0.91).To analyze the results of the test the researcher used a statistical method called analysis of covariance (of one variable). The significant level α =0.05 was taken into account in order to establish the research hypothesis. Findings of the research show that positive
thinking together with what the Qur’an emphasizes on in this regard has brought about an increase in hope for life for the widows living in Ahwaz and the effect of teaching positive thinking ،taking into account the results of the follow-up test، was of necessary stability.
خلاصه ماشینی:
"از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مثبت نگری با تأکید بر آیات قرآن بر افزایش امید به زندگی زنان بدون همسر صورت گرفته است.
یافتههای پژوهشی جدول1 : میانگین و انحراف معیار امید به زندگی زنان گروههای آزمایش و گواه در مراحل پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری مولفه گروه تعداد پیش آزمون پس آزمون پیگیری میانگین انحراف معیار میانگین انحراف معیار میانگین انحراف معیار امید به زندگی آزمایش 25 52/112 75/4 04/132 27/6 29/130 13/6 کنترل 25 36/110 73/4 04/107 83/4 80/106 11/5 جدول 2 : نتایج تحلیل کوواریانس یک متغیری (آنکوا) روی نمرات (پیش آزمون ـ پس آزمون) امید به زندگی گروههای آزمایش و گواه متغییر منبع تغییرات مجموع مجذورات درجه آزادی میانگین مجذورات F سطح معنا داری امید به زندگی پیش آزمون 204/8 1 204/8 258/0 614/0 گروه 32/7272 1 32/7272 51/228* 001/0 خطا 71/1495 47 824/31 کل 723807 50 جدول 3 : نتایج تحلیل کوواریانس یک متغیری (آنکوا) روی نمرات پس آزمون ـ پیگیری) امید به زندگی گروههای آزمایش و گواه متغییر منبع تغییرات مجموع مجذورات درجه آزادی میانگین مجذورات F سطح معنا داری امید به زندگی پیش آزمون 656/72 1 656/72 348/2 132/0 گروه 618/6198 1 618/6198 315/200 * 0001/0 خطا 384/1454 47 944/30 کل 711005 50 *P= 0001/0 نتیجهگیری فرضیة تحقیق در این پژوهش عبارت بود از: آموزش مثبت نگری با تأکید بر آیات قرآن بر افزایش امید به زندگی در زنان بدون همسر مؤثر است.
نظر به اینکه، جامعه پژوهش، زنان بدون همسر بوده، که دو واقعیت تلخ طلاق و یا مرگ همسر بر زندگی آنها سایه افکنده و سختیهای نشأت گرفته از آن، منجر به ناامیدی و یأس بر آنها شده، آموزش مثبت نگری با تأکید بر آیات قرآن به زنان کمک میکند تا از طریق اندیشیدین در معانی و مضامین آیات، علاوه بر تقویت خوشبینی به الطاف پروردگار و توکل به او، با شناسایی نقاط قوت و توانمندیهای خویش، بتوانند امیدواری بیشتری کسب نمایند."