چکیده:
الگویی،احاطهی علم امامان،مکتب تشیع به عنوان مکتب امت شاهد،اجتهاد و مسائل مرتبط با آن،میپردازد که بنا به عقیدهی وی از زمرهی امتیازات مکتب تشیع است.آنگاه،در ادامه،به صورت اشاره به سایر مؤلفههای پویایی و ماندگاری مکتب همچون اصول تقیه،مکتب عاشورا و رمضان، اصل انتظار و آماده باش دائمی پرداخته و نوشتهی خود را پس از یک نتیجهگیری به پایان برده است. ویژگی این نوشتار بیشتر در آن است که تا حد ممکن،قرآن در محور سندیت مطالب آن قرار دارد و تا آن جایی که اخلالی در تبیین و اثبات مطلب وارد نیاید،سعی شده است کمتر رویکرد به نقل و اقتباس وجود داشته باشد تا آن مطالب از تازگی و طراوت برخوردار باشند.نویسنده در مقدمهی این نوشتار به ارائهی بحثی در مورد مکتب و چگونگی صدق آن در رابطه با تشیع پرداخته آن را جریانی اعتقادی-عملی میداند که از ساماندهی و وحدت رهبری مستمری برخوردار گردیده است. وی در بخش نخست آن به مواردی از پویایی،که رمز اساسی ماندگاری مکتب شیعه است،همچون موضوع امامت و ولایت،وحدت اصولی و تنوع
خلاصه ماشینی:
"2 3)با توضیحات یاد شده روشن میشود که مکتب تشیع به دلیل اینکه مکتبی منتسب به امت شاهد،یعنی امامان معصوم علیهم السلام میباشد،از ویژگی ارتباط نزدیک با نخستین شاهد بزرگوار امت،یعنی پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و اله برخوردار است و طبعا مکتبی با این ویژگی،از رشد و پویایی منحصر به فردی نیز برخوردار میباشد،که در دنبالهی بحث به نمونههایی اشاره خواهد شد.
ج-وحدت در اصول مکتبی و اختلاف در مشی الگویی در ارتباط با گزینهی اول،چنانکه در سرتاسر متون روایی ائمهی معصومین علیهم السلام بنگریم،میبینیم همچون جریانی مستمر و سازمان یافته،از نقطهی درخشش پس از پیامبر صلی الله علیه و اله تا همهی نسلهای پس از خود،بر اصول و محورهای ثابتی استوار بوده است و هرآن کسی که متعهد زعامت آن گردیده،سخنی و مطلبی بر خلاف اسلاف بر زبان نرانده است،چنانکه گویی از ابتدا تا انتها همگی نور واحدند و درخشش یکسانی دارند،هرچند تفاوتهای اندکی مربوط به تفاوت زمان و مکان در آن مشهود باشد و این خصوصیتی است که مذهب تشیع با بهرهگیری از وجود امامان معصوم علیهم السلام خود،از آن برخودار است،به خلاف سایر مذاهب که شاگرد یک استاد سخن او را نقض میکند و مشربی کاملا متفاوت ارائه میدهد."