خلاصه ماشینی:
"معایب این روش روش مذکور اگرچه راه آسانی پیش پای تدوین کنندگان اصطلاح نامه و نمایه سازان قرار می دهد و از جهت اشتمال بر اکثر خردواژگان نیز مفید به نظر می رسد و نسبت به بخشی از قضایای تصدیقی نیز جوابگوست, بدین معنا که با انتخاب واژه بیانگر موضوع یا محمول, می توان مقصود یک قضیه تصدیق را منعکس نمود, لیکن در بعضی موارد و نسبت به بعضی از قضایای تصدیقی ناکارآمد است; یعنی نمی توان صرفا از طریق واژه بیانگر موضوع یا محمول, مقصود اصلی و واقعی نویسنده و در نتیجه, ساختار اصلی یک مکتوب یا یک دانش را منعکس نمود و این نکته نیز با هدف اصطلاح نامه که اطلاع رسانی درست و مطابق با واقع است, در تضاد می باشد; مثلا حقیقت قضیه کلامی (صفات خدا, عین ذات اوست) و (پیامبر اسلام خاتم پیامبران است) را نمی توان صرفا از طریق واژه های (صفات خدا), (ذات خدا), (حضرت محمد(ص) و (خاتم پیامبران) منعکس نمود; زیرا قضایای فوق دارای معانی دقیقی هستند که ارائه آن معانی از طریق واژگان مذکور به مثابه معرفی خانه ای با نشانی دقیق (شهر الف, خیابان ب, کوچه ج, پلاک د) تنها از طریق نشانی شهر است.
به نظر می رسد این دو شیوه قابل جمع باشند; زیرا اعم و اخص مفهوم و مصداقی, در حقیقت طریق مستقلی نیست, بلکه صرفا برای سهولت در امر تدوین اصطلاح نامه و دسته بندی اطلاعات به عنوان راه سوم در عرض اعم و اخص جزئی و کلی و کل و جزء مورد توجه قرار گرفته است; وگرنه, اعم و اخص مفهوم و مصداق نیز در ردیف اعم و اخص جزئی و کلی و از مصادیق تقسیم کلی به غیرفصول ذاتی است."