خلاصه ماشینی:
"«عکس(1)» تعیین عمق بحرانی آب زیرزمینی بکمک لیزیمترهائی با سطح آب زیرزمینی ثابت از:دکتر عباس پاشائی* مسئله دیگری که همه مناطق خشک جهان از حمله کشور ما ایران با آن روبرو است مشکل شوری خاک است که نتیجه مستقیم برتری میزان تبخیر سالیانه نسبت به میزان بارندگی است که بر اثر آبیاری بیرویه و بالا آمدن سطح آب زیرزمینی و بالاخره تبخیری کاپیلاری و بجای گذاردن املاح محلول خود در قسمتهای سطحی خاک حاصل میشود.
عکس(1)-نقشه پراکندگی باران سالیانه در ایران (تصویرتصویر) اهمیت مطالب فوق سبب شد که در سال 1348 در اراضی دانشکده کشاورزی اهواز در روستای رامین یک طرح تحقیقاتی جهت شناسائی میزان توانائی تبخیر سطح آزاد آب از تشت تبخیر و از آب زیرزمینی با هدف تعیین عمق بحرانی آب زیرزمینی اجراء گردد.
بطوریکه برخلاف حالت نخست که افقهای ایلویال( Illuvial ) یا شسته از مواد و املاح کلوئیدی در قسمت سطحی و افق الویال ( Elluvial )یا محل تراکم مواد شسته شده در اعماق بیشتر تشکیل میگردند،در شرایط خشک بخصوص در مواردیکه عمق آب زیرزمینی بالا است جهت این حرکت بعکس میباشد، عکس(2)-میزان توانائی تبخیر از سطح آزاد آب و رابطه آن با حرارت متوسط و رطوبت نسبتی متوسط ماهیانه در سال 71-1970.
ج-چگونگی روند منحنی تبخیر آب زیرزمینی در لیسیمترها و مقایسه آن با توانائی تبخیر از سطح آزاد آب بطوریکه در فوق نیز متذکر شدیم از نظر کمی همانند میزان کمبود باران،میزان تبخیر از لیسیمترها در سری اول با 80 سانتیمتر عمق آب زیرزمینی با 98/165 میلیمتر بیشترین مقدار بود و در سری چهارم با 250 سانتیمتر عمق آب زیرزمینی برابر با 4/21 میلیمتر بحداقل خود میرسد."