چکیده:
رژیم صهیونیستی به دلیل محدودیت جغرافیایی و اندیشههای نژادپرستانه همواره به دنبال توسعه سرزمینی بود.این رژیم به دنبال جنگ 1948 حدود 80 درصد فلسطین را به اشغال خود درآورد و سپس بعد از جنگ 1967،اراضی تحت سیطرهء این رژیم سه برابر شد.پس از آن،شهرکسازی در اراضی اشغالی در دستور کار قرار گرفت هرچند که این امر با مخالفتهای جامعه جهانی روبرو شد،اما بدون توجه به این اعتراضات،همچنان شاهد گسترش شهرکسازی با هدف ایجاد فضای حیاتی امنیتی هستیم.
خلاصه ماشینی:
"93مناطق و شهرکهای مهم سکونت یهودیان عبارتند از: 1-بخش یهودینشین شهر قدیمی بیت المقدس1؛ 2-شهرک صنعتی و مسکونی آتروت2که بین رام الله و بیت المقدس واقع شده است؛ 3-نویاکوف3یکی از محلههای یهودینشین در شمال شرق بیت المقدس؛ 4-پیسگات زیف4یکی از محلههای یهودینشین در شمال شرق بیت المقدس با جمعیتی حدود پنجاه هزار یهودی؛ 5-شهرک راموت آلون5با جمعیتی در حدود چهل هزار نفر در شمال غرب بیت المقدس؛ 6-رامات شالوم6یکی از محله یهودینشین در شمال بیت المقدس با جمعیتی حدود هجده هزار نفر شهرک گیلو7در جنوب بیت المقدس با حدود چهل هزار یهودی؛ 7-هارهوما8یکی از محلههای یهودینشین در جنوب شرقی بیت المقدس با حدود چهار هزار خانوار؛ 8-تلپیوت شرقی9یکی از محلههای یهودینشین در جنوب شرقی بیت المقدس با حدود پانزده هزار یهودی -------------- (1)- Jewish Quarter in Old City (2)- Atarot (3)- Neve Yaakov (4)- Pisgat Ze'ev (5)- Ramot Alon (6)- Ramat Shlomo (7)- Gilo (8)- Har Homa (9)- East Talpiot نقشه شماره 4:شهرکهای صهیونیستنشین قدس شرقی (به تصویر صفحه مراجعه شود) براساس توافقات صلح بین اعراب و اسراییل،اسراییل حاضر شد بعضی از سرزمینهای عربی را تخلیه کند که برای مثال میتوان به صحرای سینا که براساس قرارداد صلح کمپ دیوید در سال 2891 تخلیه شد،جنوب لبنان که در سال 0002 از آن عقبنشینی شد یا نوار غزه که با اقدام یک جانبه اسراییل در سال 5002 تخلیه شد؛اشاره کرد."