چکیده:
تشکیل پرتفوی به عنوان یک تصمیمگیری حساس و حیاتی برای شرکتها شناخته شده است. به همین دلیل انتخاب یک پرتفوی با نرخ بازدهی بالا و ریسک کنترل شده یکی از موضوعاتی است که مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفته است. در تعریف جدید ریسک، به جای یک عدد ویژه، از یک منحنی به عنوان ریسک استفاده میشود. در این مقاله روشی بر مبنای الگوریتم ژنتیک برای تشکیل پرتفوی ارائه میشود، که در آن ریسک با تعریف جدید در نظر گرفته شده است. در نهایت به عنوان یک مطالعه ی موردی، این الگوریتم برای تشکیل پورتفوی در بورس اوراق بهادار تهران مورد استفاده قرار گرفته است.
Portfolio selection is considered a critically significant decision، firms have to make. As such، much research has been focused on the selection of a portfolio with a controlled level of risk and high expected return. This paper uses a new definition of risk for portfolio selection whereby risk taking is taken as a curve instead of a specific value. In this paper، a genetic algorithm is presented for portfolio selection. Stochastic simulation is used to calculate the expected values and the values of the risk curve function. Finally، as a case study، the algorithm has been used for portfolio selection in Tehran Stock Exchange. The results of the algorithm and the experiment show that the designed algorithm is very effective for solving the portfolio selection problem.
خلاصه ماشینی:
در اين مقاله روشي بر مبناي الگوريتم ژنتيک براي تشکيل پرتفوی ارائه ميشود، که در آن ريسک با تعريف جديد در نظر گرفته شده است.
در تحقيق ديگري که در بازار بورس تهران انجام گرفته است، براساس روش MADM ، سهمها را براساس سه حالت کم ريسک، پرريسک و ريسک متوسط رتبهبندي کرده و آنگاه در دو وضعيت بدون محدوديت سرمايهگذاري و با محدوديت سرمايهگذاري از ميان شرکتهاي در اولويت بالاتر، پرتفويی براساس حداقل ريسك متناسب با بازده انتظاري انتخاب شده است ]19[.
در اين مقاله از الگوريتم ژنتيک براي انتخاب پورتفوي در بازار بورس اوراق بهادار تهران بر اساس تعريف ريسک هوانگ مورد استفاده ميشود.
تعريف زير که اولين بار توسط هوانگ ]5[ (2008)، مطرح شده، چنين ويژگي را داراست: تعريف: فرض کنيد نمايش دهندهي بازدهي تصادفي يک پرتفوي و b نشان دهندهي بازدهي هدف سرمايهگذار باشد، در اين صورت منحني ريسک سرمايهگذاري روي آن پرتفوي ناميده ميشود، که در آن شناسهي شدت زيان و تابع احتمال است.
اگر نشان دهندهی بازدهي هدف سرمايهگذار باشد و را نسبت سرمايهگذاري در سهم ، در نظر بگيريم، در اين صورت زيان سرمايهگذاري به صورت زير بيان ميشود: فرض کنيد شناسهي شدت زيان ممکن و منحني اطمينان سرمايهگذار باشد، براي به دست آوردن بيشترين نرخ سرمايهگذاري و اجتناب از ريسک، بايد بيشينه سازي بازده مورد انتظار يک پورتفوي را هدف قرار داد و لازم است که منحني ريسک در هيچ نقطه اي بالاتر از منحني اطمينان نباشد.
(2008), Portfolio selection with a new definition of risk, European Journal of Operational Research,186, pp.