چکیده:
تا 500 برابر بیش از استاندارد هوای تنفسی بوده است.سنجش بنزن در هوای نقاط پرترافیک نشان داد که غلظت آن 60 بار بیش از حد استاندارد هوای تنفسی است.در این تحقیق همچنین راههای جلوگیری از اتلاف بنزین مطالعه شد و سپس یکی از روشها که سرد کردن بخارات بنزین بود بهطور عملی مورد تحقیق قرار گرفت.نتایج نشان داد که با روش سرد کردن در دمای 0 تا 6-درجه سانتی گراد میتوان تا 50% بخارات بنزین را بازیابی کرد.
خلاصه ماشینی:
"باتوجه به نتایج این تحقیق،در مورد ترکیبات BTEX اختلاف بین میانگین غلظت(در محوطه جایگاه)در فصول گرم و سرد سال کم است و نمیتوان این افزایش یا کاهش را بهطور قطعی به درجه حرارت هوای محیط نسبت داد (به تصویر صفحه مراجعه شود) شکل شماره(6):مقایسه میانگین BTEX در نمونههای برداشتی از محوطه جایگاه خاوران طی ماههای خرداد و تیر با آذر 4-مقایسه میانگین BTEX در فواصل مختلف از محوطه جایگاه بهطور کلی باتوجه به نتایج به دست آمده،غلظت بنزن،تولوئن و زایلن در محوطه هردو جایگاه،11 الی 42 برابر غلظت آنها در فواصل دورتر از شعاع تأثیر جایگاه(بیشتر از 001 متری)است.
5-ارزیابی امکان تأثیر اتلاف بنزین بر سلامت پرسنل جایگاه و سایر افراد جایگاههای سوخترسانی برای پرسنل آن نوعی محیط کاری محسوب میشود و غلظت آلودگی در محوطه جایگاه باید با استانداردهای محیط کاری مقایسه شود،ولی برای افرادی که برای سوختگیری خودرو به جایگاه مراجعه میکنند،غلظت آلودگی باید با استاندارد هوای تنفسی مقایسه شود.
میانگین بنزن در جایگاه خاوران و بهشتی به ترتیب 025 و 062 برابر حد مجاز تماس تنفسی با بنزن، برای یک دوره 03 ساله ppbṣ 3/60 تعیین شده است نباید چنین تصور شود که مقدار بیشتر از آن بهطور قطع باعث سرطان نشود.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) شکل شماره(21):مقایسه میانگین BTEX در نمونههای برداشتی از سطح شهر با حد مجاز هریک از آنها در هوای تنفسی نتیجهگیری پایانی از مجموع یافتههای این تحقیق میتوان چنین نتیجهگیری کرد که جایگاههای سوخترسانی از منابع مهم انتشار ترکیبات آلی فرار در سطح شهر تهراناند."