چکیده:
توسعهی روزافزون فناوریهای اطلاعاتی و تجهیزات ارتباطی و درمانی در سطح جهانی موجب شده است که گردشگری پزشکی در زیرمجموعهی عرضهی خدمات پزشکی وگردشگری،ابعاد گستردهای بیابد.این بخش که خود از شاخههای گردشگری سلامت به شمار میرود،از جایگاه ویژهای در کسب درآمد اقتصادی و توسعهی جوامع برخوردار است.بسیاری از کشورهای در حال توسعه در نظام برنامهریزی و سیاستگذاریهای ملی و بین الملل خود،توجه ویژهای به گردشگری پزشکی مبذول داشتهاند.در این میان،برخی از مقاصد در این عرصه به شدت رقابتی،به نسبت سایرین موفقتر عمل نموده و برخی نیز درصدد پیوستن هرچه سریعتر به این شاخهی درآمدزا و ارزشمند میباشند.کشور ایران،علیرغم ظرفیت بالقوهی بسیار بالا در بخش گردشگری سلامت و بهویژه گردشگری پزشکی،باوجود موقعیت جغرافیایی مناسب و دسترسی راحت به مقصد،و همچنین کیفیت و هزینهی مناسب بسیاری از تخصصهای پزشکی مورد توجه در زمینهی گردشگری پزشکی،متأسفانه تاکنون در این زمینه موفقیت چندانی کسب ننموده است.در این میان توجه به سیاستگذاریها و برنامههایی که برخی از کشورهای در حال توسعه موفق در این زمینه اعمال نمودهاند و مقایسهی آن با کشور ایران میتواند در راستای شناسایی چارچوبی مناسب برای توسعهی این بخش در صنعت گردشگری ایران مفید واقع شود.
خلاصه ماشینی:
"در این مقاله سعی شده است تا با بهرهگیری از رویکردی تحلیلی- جدول 1:روند تاریخی و رشد صنعت گردشگری پزشکی (به تصویر صفحه مراجعه شود) منبع:جباری(7831) توصیفی و روش تحلیل محتوا به معرفی ابعاد و جنبههای مختلف موجود در گردشگری پزشکی و ساختار فعلی و قابلیتهای آتی آن، در کشورهای در حال توسعه پرداخته شود؛در ضمن آن در قالب مطالعهی تطبیقی،ساختار این نوع گردشگری و ابعاد اقتصادی آن در کشور ایران نیز مورد بررسی قرار گیرد.
این مقاصد از این جهت اهمیت بسیار دارند که به لحاظ توسعهیافتگی بسیار پیشرفته بوده و متعاقبا از قدرت خرید بسیار بالایی برخوردار میباشند،اما ممکن است به لحاظ برخی مسائل مربوط به بیمه و صف انتظار طولانی برای درمان،یا دریافت برخی خدمات پزشکی و درمانی که در کشورشان ارائه نمیشود و یا پرداخت هزینهی کمتر بهسمت کشورهای در حال توسعه از جمله ایران متمایل شوند.
اگر آموزشهای نظری و عملی حول مراکز گردشگری پزشکی افزایش یابد، این تسهیلات قادر خواهند بود تا خدمات بالقوهی بهداشتی بیشتری را به خارجیان و شهروندان ارائه دهند که این امر نیروی محرکی جهت هدایت افراد غیر ماهر و کم مهارت به شرایط اقتصادی کاملا جدید میباشد (Sommer Rutherford,2009) بیمارستانها غالبا با مسئلهی بغرنج استانداردسازی برای بیماران محلی و در کنار آن ارائهی استانداردهای صنعت گردشگری روبهرو هستند؛ازاینرو یافتن رابطهای میان این دو مقوله باید در دستور کار دستاندرکاران در این زمینه قرار گیرد (Winter et al."