چکیده:
رسم الخط نسخهء ختم الغرایب خاقانی،مورخ 593 ق،محفوظ در کتابخانهء ملی اتریش،در میان نسخههای خطی قرن هفتم ق به بعد،به جهت آنکه اتصال و انفصال منطقی در برخی کلمات دیده نمیشود و رسم الخط واحدی در نگارش برخی حروف وجود ندارد قابلتوجه است. شیوهء کتابت این نسخه با سبک کتابت نسخههای خطی قرن پنجم ق تفاوتی ندارد و کاتب از شیوهء کتابت مرسوم در آن قرن پیروی کرده است. بررسی دقیق همهء نسخههای خطی قرن پنجم تا سیزدهم ق نشان میدهد که شیوهء کتابت هر نسخه با نسخهء دیگر در اکثر موارد متفاوت است و کاتبان نه تنها از شیوهء واحدی در نگارش پیروی نمیکردند،بلکه برای خود آزادی عمل نیز قائل بودهاند و یک حرف یا یک کلمه را حتی در یک سطر به دو صورت متفاوت مینوشتند.بنابراین تفاوت در رسم الخط نسخههای خطی تنها مربوط به سلیقهء کاتبان است. نگارندهء این مقاله که تاکنون شیوهء کتابت حروف(پ)،(چ)،(ژ)،(گ)، ذال فارسی و فاء اعجمی را در نزدیک به دویست نسخهء متعلق به قرن ششم تا سیزدهم ق مورد بررس قرار داده و گزارش تحقیقات خود را در مقالات منتشر شده به چاپ رسانده است،در این مقاله به معرفی رسم الخط این نسخهء ختم الغرایب،از نظر شیوهء نگارش برخی حروف،اتصال و انفصال در برخی کلمات،ضبط حرکات کلمات و غیره میپردازد.
خلاصه ماشینی:
"845ṣ جلال متینی* (مریلند) چکیده: رسم الخط نسخهء ختم الغرایب خاقانی،مورخ 395 ق،محفوظ در کتابخانهء ملی اتریش،در میان نسخههای خطی قرن هفتم ق به بعد،به جهت آنکه اتصال و انفصال منطقی در برخی کلمات دیده نمیشود و رسم الخط واحدی در نگارش برخی حروف وجود ندارد قابلتوجه است.
بررسی دقیق همهء نسخههای خطی قرن پنجم تا سیزدهم ق نشان میدهد که شیوهء کتابت هر نسخه با نسخهء دیگر در اکثر موارد متفاوت است و کاتبان نه تنها از شیوهء واحدی در نگارش پیروی نمیکردند،بلکه برای خود آزادی عمل نیز قائل بودهاند و یک حرف یا یک کلمه را حتی در یک سطر به دو صورت متفاوت مینوشتند.
نگارندهء این مقاله که تاکنون شیوهء کتابت حروف(پ)،(چ)،(ژ)،(گ)، ذال فارسی و فاء اعجمی را در نزدیک به دویست نسخهء متعلق به قرن ششم تا سیزدهم ق مورد بررس قرار داده و گزارش تحقیقات خود را در مقالات منتشر شده به چاپ رسانده است،در این مقاله به معرفی رسم الخط این نسخهء ختم الغرایب،از نظر شیوهء نگارش برخی حروف،اتصال و انفصال در برخی کلمات،ضبط حرکات کلمات و غیره میپردازد.
m. 1959-207ṣ دسترسی پیدا کردن در یافتم کاتب این نسخه برخلاف سه نسخهء الأبنیه،هدایة المتعلمین و تفسیر پاک،تقریبا از رسم الخط واحدی پیروی کرده است،چنانکه«پ»و«چ» را همهجا با یک نقطه،و حر«ژ»را به جز چند مورد با سه نقطه نوشته است و حرف«گ»را فقط در مواردی معدود با افزودن یک نقطه در زیر«ک؟»از«ک»مشخص کرده است."