چکیده:
هدف این مقاله، تبیین فرایند آموزش و یادگیری از راه دور با استفاده از فناوری های اطلاعات و ارتباطات است. فرایندی که در شرایط تغییر سریع فناوری و تحولات بازار آموزش عالی، می تواند به عنوان راه حلی برای مواجه شدن با چالش تقاضای اجتماعی برای افزایش فرصت های یادگیری، بدون افزایش منابع مالی موسسات آموزشی مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.
این مقاله ابتدا، به تاثیر فناوری های اطلاعات و ارتباطات در گسترش دوره های آموزش از راه دور می پردازد. سپس نقش و فرایند آموزش و یادگیری از راه دور را با توجه به تغییرات فناوری و دگرگونی های بازار آموزش عالی مورد مطالعه قرار می دهد. برخی از مهم ترین روش های آموزش از راه دور از طریق شبکه را معرفی می کند و تحولاتی که روش های جدید با بهره گیری از فناوری های نوین در آموزش بزرگسالان و برنامه های پرورش حرفه ای آنها ایجاد می کنند، به بحث می گذارد. آنگاه با بررسی ماهیت اجتماعی و راهبردهای یادگیری از راه دور در عصر اطلاعات و ارتباطات و دنیای شبکه ای، اثر بخشی آموزش از راه دور را از جنبه های مختلف و به ویژه با رویکرد اقتصادی و روش تحلیل هزینه، فایده، تجزیه و تحلیل می کند.
خلاصه ماشینی:
"به علاوه راهبردهای زیر نیز به منظور اثربخش کردن یادگیری از راه دور از طرف زاک و برخی از همکاران او پیشنهاد شدهاند (Bates,1995;Dede,1996;Eastmond,1005;Filipczak,1995) : 1-آگاهی از نقاط ضعف و قوت فناوری؛ 2-فراهم کردن زمینه آشنایی و کارآموزی فنی؛ 3-برنامهریزی برای چالشهای فنی و اطمینان از دستیابی به حداقل تکنیک لازم؛ 4-پرورش میل به یادگیری برای یادگیری بیشتر،یادگیری خود هدایت شده(خودآموز)، مهارتهای خود اندیشیدن86و تفکر انتقادی؛ 5-گسترش مهارتهای مدیریت اطلاعات به منظور حمایت از یادگیرندگان در ارزیابی انتقادی؛ 6-استفاده از مدلهای ترکیبی،به عنوان مثال:ترکیب بحث با استفاده از پست الکترونیکی و با روشهای صوتی تصویری برای توسعه بیشتر جنبههای اجتماعی یادگیری؛ 7-ایجاد فعالیتهای فراگیر محور،برای کار مستقل و کار گروهی که در نهایت موجب گسترش فعالیتهای گروهی میشود.
مربیان میتوانند، در توسعه«شکل حیاتی از سوادآموزی96»در دنیای جدید نقشی مؤثر بر عهده گیرند (Dede,1996) ; نقشی که عموما از ارائه اطلاعات،به تمرین مهارتهای بهرهگیری از دانش تغییر میکند و بر موارد زیر تأکید دارد:(1)فناوریهای جدید آموزش از راه دور به عنوان یکی از ابزارهایی است که به مؤسسات و وسایل موجود اضافه شده است؛(2)«دانش موجود در یک بسته»07،و بهطور غیر شخصی یا انفرادی قابل مبادله است؛(3)یکجامعه در حال یادگیری از طریق شبکه شکل گرفته است که روابط انسانی را در مرکز یادگیری قرار میدهد (Battes,1995) ."