چکیده:
با وجود اینکه مطالعات امنیتی در ایران، طی دوران کوتاه شکلگیری و حیات خود، فراز و نشیبهای بسیاری را تجربه کرده و هنوز هم ضرورتهای توسعه کمّی و کیفی این حوزه غیرقابل انکار است، اما به هرحال، مطالعات امنیتی در ایران، در شرایط کنونی، به مرحلهای از تکوین رسیده که ضرورت توجه به مطالعات امنیتی ایرانی به عنوان رویکرد بومی را اجتنابناپذیر ساخته و تلاشهای مختلفی را برای دستیابی به این مهم دامن زده است. در این مقاله، ضمن تفکیک «مطالعات امنیتی ایرانی» از «مطالعات امنیتی در ایران»، ابتدا به چیستی و نسبت این دو مقوله پرداخته شده و ویژگیهای آنها با توجه به مطالعات امنیتی غربی (و در غرب) مورد بررسی قرار میگیرد. سپس، امکان یا امتناع پیدایش و تکوین مطالعات امنیتی ایرانی بر اساس شرایط بیرونی (مطالعات امنیتی غربی) و منطق درونی (مطالعات امنیتی در ایران) تحلیل میشود.
Although the Iranian security studies have had many ups and downs during its very short history and even now the need to develop it in terms of quantity and quality is undeniable، today these studies have reached to a sophisticated phase which necessitates to note it as an indigenous approach and has lead to many attempts to achieve this important end in Iran. In this paper، while there is a clear distinction between "the Iranian security studies" and "the Security studies inIran" the nature and relationship between these two is discussed and given the relevant characteristics of similar studies in the West، the same discussion takes place afterwards.
خلاصه ماشینی:
باتوجه به اینکه مطالعات امنیتی در ایران در چارچوب ادبیات موجود مطالعات امنیتی در غربشکل گرفته و این حوزه مطالعاتی در غرب از دو مشکل عمده یعنی وابستگی مفهومی و علمیرنج میبرد1،طبعا مطالعات امنیتی در ایران نیز گرفتار در این حلقههای وابستگی است کهباید به آنها پرداخته شود،اما آنچه در اینجا مهمتر و قابل توجهتر است،نه وابستگی مفهومی وعلمی،بلکه«وابستگی فکری»است که هم الزامات نظری توجه به مطالعا امنیتی ایرانی رامعنادار کرده و هم با بررسی و شناخت آن میتوان از امکان یا امتناع پیدایش و تکوین اینحوزه مطالعاتی آگاهی یافت.
بدین ترتیب،آنچه ما امروزهدر کشور تحت عنوان مطالعات امنیتی داریم،چیزی جز«مطالعات امنیتی در ایران»نیست وبرای اینکه«مطالعات امنیتی ایرانی»شکل بگیرد و تکوین یابد،بایستی مطالعات امنیتی در ایرانبا تحول در هدف مطالعه مواجه شود که این اتفاق،با مورد ملاحظه قرار دادن تجربۀ عینی ایران(براساس سنت فلسفی اثباتگرایی)و یا با توجه به ذهنیت ایرانی(براساس سنت فلسفیتاریخگرایی)امکان پذیر است.
بنابراین،نهتنها این باور که برای دستیابی به نظریه بومی امنیت یا مطالعات امنیتی ایرانی باید به جای&%04210RTMG042G% ترجمه به تألیف پرداخت،نادرست است،بلکه اساسا مطالعات امنیتی ایرانی به همان میزان کهحوزۀ مطالعات امنیتی در ایران به عنوان حوزۀ مادر گسترش یابد،از گستردگی و عمق بیشتریبرخورداز خواهد بود و هرچه شناخت ما نسبت به حوزههای مطالعاتی دیگر در چارچوبمطالعات امنیتی در ایران محدودتر باشد،مطالعات امنیتی ایرانی نیز محدودتر و ضعیفترخواهد شد و امکان شکلگیری نظریه امنیتی جمهوری اسلامی نیز بعیدتر،یا حد اقلغیرواقعبینانهتر میشود.
lov,lavivrus,''flug naiseP eht ni ytiruces lanoiger dna nari'',marhaha,nibuhC- ,C.