خلاصه ماشینی:
"برخی پیامدهای این پدیده شامل کاهش سطح آبهای زیرزمینی کاهش آبهای سطحی،افزایش شوری خاک افزایش فرسایش خاک از دست رفتن پوششهای گیاهی بومی و محیطی است همچنین یکی از مهمترین روشهای تأثیرگذاری کشاورزی بر محیط زیست این است که انسان موجب پارکنده شدن انواع دام در نقاط مختلف کره زمین و در نتیجه تغییر و دگرگونی قابل توجهی در سیمای سرزمینها شده است برنامههای متعدد حفاظت از آب و خاک از طریق ایجاد و حفظ پوشش گیاهی و رعایت متناوب زراعی به اجرا درآید.
در این راستا این سؤال مطرح میشود که چگونه میتوان توسعه فعالیتهای کشاورزی را در مسیر حفظ و پایداری منابع پایه در محیط دنبال کرد؟به عبارت دیگر اقدامهای لازم برای دستیابی به توسعه پایدار کشاورزی کدامند؟ توسعهه پایدار کشاورزی با رعایت و تأکید بر موازین بومشناختی و شناخت فرهنگی،اجتماعی و اقتصادی قابل توجیه،از نظر اجتماعی مورد پذیرش و از نظر محیطی سازگار باشند.
همچنین اقدامهای لازم که در راهبرد بقا در دستور کار 12 کنفرانس ریو برای توسعه پایدار کشاورزی ارائه شده است عبارتاند از: -حفظ بهترین قابل کشت برای کشاورزی؛ -بهبود حفاظت آب و خاک؛ -کاهش پیامدهای کشاورزی روی زمینهای حاشیهای؛ -تشویق به کارگیری سیستمهای کشاورزی تلفیقی(زراعت و دام)؛ -افزایش تولید و پایداری کشاورزی در سرزمینهای خشک؛ -ترویج استفاده از مدیریت تلفیقی آفات؛ -کنترل استفاده از مواد شیمیایی کشاورزی؛ -حفظ منابع ژنتیکی کشاورزی؛ -افزایش موقعیت استخدام کشاورزان بدون زمین روستایی در کارهای غیرکشاورزی جمعبندی الگوهای عملی توسعه با تأکید بر رشد کمی،دستآوردهای چشمگیری در شاخصهای کمی فعالیتهای انسان حاصل کرده،ولی از آنجا که در این الگوها کاهش ارزش سرمایههای طبیعی در فرایند تولید محاسبه نمیشوند،در نتیجه خسارتهای زیست محیطی فعالیتهای اقتصادی بشر در آنها بازتابی ندارند."