خلاصه ماشینی:
"در بین 7 کشور مورد مطالعه تنها کشورهای پاکستان،ایران و عراق دارای آمار لازماند که در این مورد نسبت جمعیت استفادهکننده آنها،از امکانات بهداشتی به ترتیب 42،15و07 درصد از کل جمعیت آنها بوده است.
از آنجا که این کشور از نظر منابع اولیه در مقایسه با ایران و عراق فقیر و امکانات سرمایهای آن کم است از اینرو،به فراگیر ساختن امکانات بهداشتی برای جمعیت زیاد خود در کوتاهمدت قادر نیست علاوه بر آن،این کشور تا گذشتهای نهچندان دور بر اثر فقدان مالی از اختصاص سرمایه لازم برای هزینههای مربوط به بهداشت، خودداری میورزید و سازمانهای خیریه و نیکوکاری داخلی و بینالمللی به رفع تنگناهای آن میپرداختند91.
کشورهای تازه استقلالیافته آذربایجان و ترکمنستان باوجودی که در این زمینه آمار عرضه نکردهاند،لیکن به سبب قرار داشتن در نظام آموزشی شوروی سابق درصد قابلملاحظهای از جمعیت آنها،باسواد است.
این فعالیتها نیز نیروی کار زیادی میطلبند،که جمعیت زیاد پاکستان ناشی از این نیاز و در نتیجه سبب پائین نگاهداشتن درآمد ناخالص ملی آن کشور شده است.
در میان کشورهای مورد مطالعه عراق،ایران،پاکستان،افغانستان،ترکمنستان و ترکیه به ترتیب با 42،62،82،03،23 و 73 درصد نیروی کار نسبت به کل جمعیت خود کمترین تا بیشترین نیروی کار را دارند.
در میان کشورهای دیگر پاکستان با 41 درصد از نیروی کار زنان و ایران، افغانستان و عراق به ترتیب با 01،8 و 6 درصد از بیشترین تا کمترین زنان شاغل را پس از کشور ترکیه دارند.
کشورهای آذربایجان و ترکمنستان در این زمینه نیز آماری عرضه نکردهاند و کشورهای ترکیه با 7/1،عراق با 3/6،ایران با 2/8، پاکستان 1/5 و افغانستان 1/1 نسخه روزنامه به ترتیب اهمیت یکی پس از دیگری قرار گرفتهاند."