خلاصه ماشینی:
"اگر وحی بر این پایه استوار است که انسان پیش از آن به وجود خداوند آگاهی دارد،مفهوم پیامبری از چه چیز حکایت میکند؟آشکار است که اگر وحی خطایی است برای تذکر و یادآوری،پیامبر مخاطبی است که هشدارش میدهند و بیادش میآورند اما موضوع بس پیچیدهتر است.
اینجا تذکر و یادآوری به آموختههای انسان در خلال عمر محدودش باز نمیگردد که بعدا به دست فراموشی رفتهاند؛بلکه به سپیدهدم آفرینش اشارت دارد یعنی هنگامی که خداوند با تمام بشریت میثاق بست و تمامی بشریت در آن هنگام به خداوندگاری او شهادت داد: «و(ای رسول ما)بیاد آر(و خلق را متذکر ساز)هنگامی که خدای تو از پشت فرزندان آدم ذریه آنها را برگرفت و آنها را بر خود گواه ساخت که آیا من پروردگار شما نیستم؟همه گفتند بلی ما به خدایی تو گواهی میدهیم.
معنای این اعتقاد این نیست که مسلمانان آزادی خداوند را برای ارسال پیامبران دیگری در آینده نفی میکنند،بلکه نشان میدهد که در اسلام،به انسان به روشنی تمام و بهگونهء برگشتناپذیری آگاهی دادهاند و پرده غفلت او را کاملا از هم دریدهاند.
از آنجا که فرشتگان،در همان آغاز خلقت آدم اعتراض کرده بودند و در پاسخ، خداوند گفته بود که او میداند چیزیکه آنها نمیدانند،آشکار است که آزادی زادهء نافرمانی و گناه نبود بلکه نشئه و ساحت اصلی و ازلی وجود آدمی بوده است.
آیا خداوند هم با انسان بیگانه شده است؟به نظر میرسد که در سنت مسیحی،خداوند نگران است از آنکه شاید انسان«دست خویش را دراز کند و از درخت زندگی هم بخورد و برای همیشه زنده بماند»و پس از طرد انسان به زمین،با او بیگانه میشود."